Ημερομηνία04-09-2009
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΣΧΟΛΙΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΜΗΝΥΜΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ
Πολύ σωστό το σχόλειο για το ρόλο των δήθεν συνδικαλιστών που ως ψώνια περιφέρονται στα κανάλια και στο μόνο που συμβάλλουν είναι στην απαξίωση του Σώματος και των Πυροσβεστών και στην προώθηση των διαφόρων συφμερόντων που εμφανίζονται μετά από κάθε καταστροφή ως Γύπες. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί επανέρχεσται σε μια διακομματική πρόταση που έγινε πριν από 20 χρόνια και για την έκδοσή της δεν λήφθηκε καθόλου η άποψη των Πυροσβεστών και του Σώματος. Αυτών δηλαδή που κατά 50% απαρτίζαν τότε τη δύναμη δασοπυρόσβεσης και αυτών που συγκροτούσαν το περιβόητο ΕΤΑΠΔ επί σειρά ετών με τεράστια προσφωρά χωρίς φυσικά τις προβλεπόμενες αμοιβές. Μήπως πρέπει να επανεξετάσουμε τη ενοούμε όταν λέμε Εναιαίο Φορέα Δασοπροστασίας. Συνάδελφοι ο συνδικαλισμός πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του και να προστατέψει τον εργασιακό μας χώρο από το πλιάτσικο που επιχειρείται μετά από κάθε μεγάλο συμβάν από τα συμφέροντα της δασοπροστασίας. Μόνο που κανέναν απ\' αυτούς δεν τον ενδιαφέρει η Δασοπροστασία αλλά τα οικονομικά ωφέλοι των εταιρειών τους ή επέκταση των σχεδίων πόλεων των Δήμων τους. Δεν χρειάζεται να κοιτάξουμε μακριά για να το δούμε αυτό. Πρέπει όμως να οργανώσουμε και εμείς την άμυνά μας απέναντι στις επιθέσεις που γίνονται είτε από τους επιτίδιους είτε από τις δικαστικές και ελεγκτικές αρχές γιατί κινδυνεύουμε μετά από κάθε συμβάν να έχουμε και σωρεία μυνήσεων εναντίον συναδέλφων μας.
ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΜΥΝΗΜΑ
Αγαπητέ συνάδελφε με αφορμή τον προβληματισμό σου θα θέλαμε να διευκρινίσουμε κάποια πράγματα σχετικά με την πρόταση του ενιαίου φορέα δασοπροστασίας .
Η αναφορά μας στην διακομματική επιτροπή της βουλής και το πόρισμα της δεν σημαίνει (αν και αυτό έχει ξεκαθαριστεί από εμάς στο παρελθόν αρκετές φορές) αποδοχή το σύνολο του πορίσματος.. Είναι σημείο αναφοράς για τον λόγο ότι αποτελεί ένα 100σελ ντοκουμέντο πως τότε το 1993 έστω και με κάποιες αστοχίες όλα τα κόμματα της βουλής συμφώνησαν ότι η προστασία του δάσους δεν είναι υπόθεση μόνο μίας υπηρεσίας, αλλά απαιτεί την συμβολή και την συνεργασία των υπηρεσιών, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των κοινωνικών φορέων ( εθελοντικές οργανώσεις, περιβαλλοντολογικοί σύλλογοι κ.λ.π. ) . Συμφώνησαν ότι η δασική επιστήμη δεν μπορεί να είναι αποκομμένη από την κατασταλτικό σκέλος . Το κόστος των προτάσεων του πορίσματος τότε υπολογίζονταν σε 100 δις δραχμές.
Αυτό που έγινε όμως το 1998 με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς προϋποθέσεις ( προσλήψεις, μηχανολογικού εξοπλισμό κ.λ.π.) ήταν τελείως διαφορετικό και για καθαρά λόγους κόστους όπως το είχε πει και στην αιτιολογική έκθεση ο τότε πρωθυπουργός Κων/νος Σημίτης « στα πλαίσια των δημοσιονομικών αναγκών της χώρας » αποφασίστηκε η μεταφορά της δασοπυρόσβεσης στο Π.Σ., με τελικό κόστος 10δις δραχμών!!! Το ένα δέκατο δηλαδή του πραγματικού κόστους που χρειάζονταν για ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο δασοπροστασίας!!!
Το γεγονός επίσης ότι δεν κλήθηκαν τα τότε συνδικαλιστικά όργανα του Π.Σ. να καταθέσουν τις απόψεις τους είναι ένα σοβαρό ζήτημα, δεν είναι άσχετο όμως από την κατάσταση που υπήρχε εκείνη την περίοδο στο συνδικαλιστικό μας κίνημα..
Για ποιο συνδικαλιστικό κίνημα μιλάμε άραγε:
-
Για αυτό που αντιπροσώπευαν τα συνδικαλιστικά στελέχη της ΔΑΚΥΠΣ και μέσω των οργάνων της τότε ΠΕΥΠΣ έκαναν επίσημες προτάσεις τους προς την πολιτεία να μας δώσουν τα δάση γιατί είμαστε ποιο φτηνοί και συμφέρει το κράτος αφού δεν πληρωνόμασταν υπερωρίες .
-
Ή για τον συνδικαλισμό που αντιπροσώπευαν τα στελέχη της ΠΑΣΚ .Π. το 1998 μέσω του προεδρείου της τότε ΠΈΥΠΣ που ανέτρεψαν πραξικοπηματικά ομόφωνη απόφαση του ΔΣ . και από το γνωστό «όχι στην δασοπυρόσβεση χωρίς προϋποθέσεις» είπαν ναι στα δάση χωρίς να έχει εξασφαλιστεί καμία προϋπόθεση και στην συνέχεια μέσα από συνεντεύξεις τύπου και έγγραφα προς τα αρμόδια υπουργεία διαφήμιζαν μία οριακή απόφαση γενικής συνέλευσης της Π.Ε.Υ.Π.Σ. που έγινε χωρίς να έχει προηγηθεί καμία ενημέρωση ή διάλογος με τους πυροσβέστες και από τα παρόντα σε αυτή 17 μέλη από τα χιλιάδες που υπήρχαν σε όλη την Ελλάδα πήραν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας που ήταν 9 υπέρ και τα 8 κατά. και το διατυμπάνιζαν ότι οι πυροσβέστες είπαν ναι στα δάση.
Ίσα ίσα λοιπόν αγαπητέ συνάδελφε αυτά που επισημαίνεις ότι δεν πήραν υπόψη τους την «τεράστια προσφορά χωρίς φυσικά τις προβλεπόμενες αμοιβές »αυτό ακριβώς έλαβαν υπόψη τους σαν κριτήριο για την μεταφορά της δασοπυρόσβεσης και για αυτό από τότε μέχρι σήμερα με την δική μας απλήρωτη υπερεργασία μειώνουν το κόστος της δασοπυρόσβεσης και δεν προσλαμβάνουν προσωπικό για τις κενές θέσεις και με τις ευλογίες και την ανοχή φυσικά των συνδικαλιστικών μας οργάνων που ανέφερες παραβιάζουν κάθε εργασιακό μας δικαίωμα..
Επειδή όμως το θέμα αυτό είναι μεγάλο θα επανέλθουμε για καθαρά ιστορικού λόγους πλέον με όλα τα σχετικά ντοκουμέντα που βήμα βήμα μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Επειδή όμως απαιτείται σκανάρισμα αρκετών δεκάδων σελίδων θα υπάρχει μία σχετική καθυστέρηση.
Η ΕΑΚΠ αγαπητέ συνάδελφε έχει αναλάβει της ευθύνες της και για τον λόγο αυτό για το θέμα του ενιαίου φορέα δασοπυρόσβεσης εδώ και καιρό το έχει βάλει επί τάπητος και έχει καταθέσει πρόταση σε όλα τα κόμματα και την κυβέρνηση για να αποτελέσει βάση συζήτησης, όπως έχει αναλάβει τις ευθύνες της για όλα τα εργασιακά ζητήματα που απασχολούν τους πυροσβέστες και δίνει καθημερινά μάχες για την επίλυση τους προσπαθώντας να καλύψει το τεράστιο κενό που αφήνει η αδράνεια όλων όσων τόσα χρόνια μέσα από τα προεδρεία των συλλογικών μας οργάνων Π.Ε.Υ.Π.Σ. - Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ –Πρωτοβάθμιες ενώσεις έφεραν το Π.Σ. και τον πυροσβέστη σε αυτό το χάλι.
Ακολουθεί η πρόταση της ΕΑΚΠ για τον ενιαίο φορέα η οποία είναι σε άμεση συνάρτηση με την πρόταση της ΕΑΚΠ για την αναδιοργάνωση του Π.Σ. .
ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑ ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
(Έτσι όπως αναλύθηκε και προτάθηκε στην συνέντευξη τύπου στις 17 Απριλίου 2008)
ΘΕΜΑ: Κραυγή αγωνίας για τις επιπτώσεις από την αντιδασική πολιτική και προτά
σεις για την δημιουργία Ενιαίου Φορέα προστασίας των Δασών.
Θα αποτελούσε ίσως την χειρότερη σελίδα στην δράση της παράταξης μας εάν μετά τα όσα συνέβησαν την καλοκαιρινή περίοδο σε βάρος του περιβάλλοντος, της περιουσίας, της ζωής του Ελληνικού Λαού και των συμβασιούχων συναδέλφων μας εξ αιτίας των μεγάλων πυρκαγιών δεν βρισκόμασταν σήμερα εδώ μπροστά σας για να καταθέσουμε πρώτα την κραυγή αγωνίας μας για το μέλλον και στην συνέχεια την πρόταση μας ώστε να μην ξαναζήσει ποτέ ο τόπος παρόμοια καταστροφή.
Εκτιμούμε πως ήρθε εκ του αποτελέσματος πλέον η ώρα η κυβέρνηση, τα κόμματα, η τοπική αυτοδιοίκηση, όλοι οι κοινωνικοί και συνδικαλιστικοί φορείς της χώρας και κυρίως τα συνδικαλιστικά όργανα των συναρμόδιων φορέων που εμπλέκονται στην προστασία των δασών να αναλάβουν τις ευθύνες τους .
Θα σας θυμίσουμε ότι κατά τακτά χρονικά διαστήματα και πριν την μεγάλη καταστροφή είχαμε προειδοποιήσει τόσο την σημερινή όσο και την προηγούμενη κυβέρνηση με τον ποιο ξεκάθαρο τρόπο και με ντοκουμέντα για την αναμενόμενη τότε και τελεσθείσα πλέον καταστροφή.
Προηγήθηκαν με πρωτοβουλία της Ε.Α.Κ.Π. δύο παραστάσεις διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και μία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τα τελευταία 2,5 χρόνια πριν την μεγάλη καταστροφή.:
1η 22 Ιουνίου 2005 - 2η 27 Ιουλίου 2006 – 3η 31 Οκτωβρίου & 1 Νοεμβρίου 2006.
Στις παραστάσεις αυτές με αναλυτικά και αδιάσειστα στοιχεία τονίζαμεότι :
Ø Το Π.Σ. με τα 4.000 οργανικά κενά που αποτελούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν παρά τις τελευταίες προσλήψεις λόγω των συνταξιοδοτήσεων το 30% ή το 1/3 από τις 12.765 Οργανικές Θέσεις δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τον συνεχώς αυξανόμενο όγκο συμβάντων που έχουν φθάσει κατά μέσο όρο την τελευταία 7ετία στις 75.000 περίπου.
Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι το Πυροσβεστικό Σώμα με το 95% των υπηρεσιών του από τις 141 Πυροσβεστικές υπηρεσίες και τα 128 Πυροσβεστικά κλιμάκια που έχουν κενές οργανικές θέσεις να υλοποιεί αντιπυρικούς σχεδιασμούς μόνο επί χάρτου.
Ø Καλούνται λοιπόν υπηρεσίες και κλιμάκια που έχουν τεράστια κενά να προσφέρουν πυρασφάλεια σε μεγάλα αστικά κέντρα με βάρδιες 1,2,3, και 4 πυροσβεστών. Επί της ουσίας να μην επανδρώνουν επαρκώς ούτε ένα όχημα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση όπως ορίζει η πυροσβεστική πρακτική ενός συμβάντος. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Π.Κ. Δερβενοχώριων από όπου ξεκίνησε η μεγάλη πυρκαγιά της Πάρνηθας με 12 κενές θέσεις από τις 17 ( 1άτομο βάρδια τον χειμώνα – 2 το καλοκαίρι ) .
Η κατάσταση από πλευράς δύναμης στις πυρόπληκτες περιοχές έτσι όπως είχε διαμορφωθεί και αποτυπωνόταν μέσα από τα στοιχεία που καταθέταμε στο Υ.Δ.Τ. και τα οποία σημειωτέων είναι σήμερα σε ακόμη χειρότερη κατάσταση προέγραφε το αποτέλεσμα. Γνώριζαν λοιπόν όλοι τους τι θα μπορούσε να προκύψει στις πυρόπληκτες κυρίως περιοχές και δεν έκαναν τίποτε για να το αποτρέψουν όταν οι λιγοστές υπηρεσίες και κλιμάκια των περιοχών αυτών από το 1998 που το Π.Σ. ανέλαβε την δασοπυρόσβεση παρουσίαζαν μεγάλα κενά στην δύναμη τους. Παραθέτουμε ενδεικτικά παραδείγματα των πυρόπληκτων Νομών :
Λακωνίας: Π.Υ. Αερόπολης 14 κενά στις 28 θέσεις – Π.Υ. Γυθείου 15 κενά στις 35 θέσεις
Π.Κ. Νεάπολης Μολάων 13 κενά στις 17 θέσεις.
Καστοριάς : Π.Υ. Καστοριάς 9 κενά στις 35 Θέσεις – Π.Κ. Επταχωρίου 14 κενά στις 17 θέ
σεις - Π.Κ. Άργους Ορεστικού 12 κενά στις 17 θέσεις – Π.Κ. Νεστόριου 10 κε
νά στις 17 θέσεις .
Βοιωτίας: Π.Υ.Θηβών 10 κενά στις 34 θέσεις -Π.Κ. Δερβενοχωρίων 12 κενά στις 17 θέσεις
Αχαΐας : Π.Υ. Καλαβρύτων 14 κενά στις 28 θέσεις.
Αρκαδίας : Π.Κ. Λεωνιδίου 7 κενά στις 17 θέσεις – Π.Κ.Τρόπαιων 17 κενά στις 17 θέσεις
Χαλκιδικής : Π.Υ. Ιερισσού 22 κενά στις 29 θέσεις – Π.Κ. Μαρμαρά 6 κενά στις 17 θέσεις .
Μεσσηνίας : Π.Κ. Κυπαρισσίας 6 κενά στις 17 θέσεις .
Κοζάνης : Π.Υ. Κοζάνης 16 κενά στις 43 θέσεις – Π.Κ. Σέρβιων 13 κενά στις 17 θέσεις.
Φλώρινας : Υπάρχει μία μόνο υπηρεσία για όλο τον Νομό με 7 κενά στις 35 θέσεις.
Ευβοίας : Π.Υ. Χαλκίδας 22 κενά στις 58 θέσεις – Π.Κ. Σκύρου 9 κενά στις 17 θέσεις
Π.Κ. Κύμης 3 κενά στις 17 θέσεις – Π.Κ. Λίμνης 4 κενά στις 17 θέσεις.
Ηλείας : Π.Υ. Αμαλιάδας 17 κενά στις 40 θέσεις .
Ø Σχεδόν όλες οι υπηρεσίες εξ αιτίας αυτών των τραγικών ελλείψεων καλούνται να αντιμετωπίσουν εξειδικευμένα συμβάντα ( Τροχαία – Αστικές πυρκαγιές σε κατοικίες .επιχειρήσεις κ.λ.π. ) με πληρώματα που αποτελούνται από συμβασιούχους και εθελοντές ή έναν μόνιμο ένα εποχικό και έναν εθελοντή.
Ø Καλούνται να επέμβουν σε συμβάντα με έναν πεπαλαιωμένο στόλο 1.500 περίπου πυροσβεστικών οχημάτων από τα οποία το 40 % είναι πέραν της 15ετίας, το 17 % είναι πλέον της 25ετίας, το 7 % είναι πλέον της 30ετίας με ότι σημαίνει αυτό για την ασφάλεια του προσωπικού και την αξιοπιστία των ίδιων των οχημάτων.
Τονίζαμε επίσης ότι ένας σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας για την αποτελεσματική ανταπόκριση του Π.Σ. ως υπηρεσία κοινωνικού χαρακτήρα είναι ο στρατικοποιημένος τρόπος οργάνωσης του που ολοκληρώθηκε πλήρως με την ψήφιση του αναχρονιστικού Νόμου 3511/06,.
Αποτέλεσμα αυτής της στρατικοποίησης είναι το απαρχαιωμένο και υποβαθμισμένο σύστημα της εκπαίδευσης – Το αντιπαραγωγικό και αναξιοκρατικό μοντέλο εξέλιξης των στελεχών σε όλες τις βαθμίδες – Η μη αξιοποίηση του συνόλου του επιστημονικού προσωπικού που προσέλαβε το Π.Σ. για τα δάση δηλαδή τους 65 Δασολόγους και 150 Δασοπόνους . Από αυτούς ασχολούνται με το αντικείμενο περίπου 12 . -Το παροπλισμένο σε καθήκοντα διοικητικού χαρακτήρα πολύτιμο μάχιμο προσωπικό όλων των βαθμιδών. Ένα από τα ακραία παραδείγματα της στρατικοποίησης αυτής είναι η ύπαρξη και εφαρμογή της αναχρονιστικής διάταξης που απομακρύνει από την μάχιμο υπηρεσία τους Αξιωματικούς από τον βαθμό του Πυραγού και πάνω.
Όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος δεν κάναμε προφητείες λοιπόν, οι διαπιστώσεις και οι προειδοποιήσεις μας ήταν προϊόν αξιολόγησης όλων των δεδομένων που είχαν να κάνουν με την επικρατούσα κατάσταση στις καθ ύλη αρμόδιες υπηρεσίες και κυρίως με τις τραγικές ελλείψεις σε δυναμικό, υποδομές, οργάνωση κ.λ.π .
Η πλήρη γνώση της υπάρχουσας κατάστασης λοιπόν μας οδήγησε να προειδοποιούμε κατά λέξη τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης και την κυβέρνηση μέσα από το ψήφισμα διαμαρτυρία μας τον Ιούνιο του 2006 ότι :
« Η κατάσταση στο Π.Σ. έχει φθάσει στο απροχώρητο και εάν υπάρξει μία θερμή αντιπυρική περίοδο με ευνοϊκές συνθήκες για εκδήλωση μεγάλων δασικών πυρκαγιών είναι πολύ πιθανό να θρηνήσουμε θύματα και να έχουμε καταστροφικές συνέπειες για τον δασικό μας πλούτο ».
« Εάν συνεχίζει να αντιμετωπίζει με αυτόν τον απαξιωτικό τρόπο τα προβλήματα του κλάδου και ιδιαίτερα την έλλειψη δύναμης θα είναι ο κύριος και βασικός υπεύθυνος για όποιες συνέπειες υπάρξουν από την φετινή αντιπυρική περίοδο και θα είναι υπεύθυνη και υπόλογη απέναντι στο Ελληνικό Λαό ».
Τα δεδομένα λοιπόν ήταν γνωστά σε όλους τους αρμόδιους και κυρίως στην κυβέρνηση και γι αυτό οι εκ των υστέρων μεγαλόστομες εκφράσεις αποτροπιασμού για το μέγεθος της καταστροφής και συμπάθειες προς τα θύματα το λιγότερο που προκαλούν είναι αλγεινή εντύπωση για το μέγεθος της υποκρισίας .
Συνέπεια λοιπόν της αδιαφορίας των υπευθύνων απέναντι στις κραυγές αγωνίας ήταν να βιώσει η κοινωνία μας εφιαλτικές στιγμές από τις διάσπαρτες πυρκαγιές, κυρίως σε Πελοπόννησο, Εύβοια και Αττική, που κατέκαψαν χιλιάδες στρέμματα δασικών και αγροτικών περιοχών, σπίτια και υπάρχοντα από τους κόπους μιας ζωής, με τραγικό αποκορύφωμα το χαμό εξήντα πέντε συνανθρώπων μας.
Εμείς οι πυροσβέστες, έχοντας ως αρχή την πίστη ότι τα δάση μας αποτελούν για μας ύψιστο κοινωνικό αγαθό και λαϊκή περιουσία και ότι η ζωή και η περιουσία των συνανθρώπων μας πρέπει να προστατεύεται και με κίνδυνο ακόμη και της ζωής μας, παρά τις τραγικές ελλείψεις μας σε προσωπικό προσπαθήσαμε, δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας θρηνήσαμε συναδέλφους νεκρούς αλλά δεν τα καταφέραμε.
Το πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών, της προστασίας - ανάπτυξης των δασών και της μετέπειτα αποκατάστασης - αναδημιουργίας του περιβάλλοντος είναι βαθύτατα πολιτικό. Εμπλέκονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα και δεν είναι απλά τεχνική η λύση τους.
Για τον λόγο αυτό απαιτείται η ε ν ι α ί α αντιμετώπιση τόσο της πρόληψης και προστασίας - ανάπτυξης των δασών, όσο και της καταστολής των πυρκαγιών με τις μικρότερες δυνατές επιπτώσεις. Είναι αδήριτη η ανάγκη και πρέπει πριν απ΄ όλα :
· Να απαλειφθούν τα φαινόμενα της εμπορευματοποίησης της γης από ιδιωτικά συμφέροντα με ευθύνη των μέχρι και σήμερα κυβερνήσεων.
· Να σταματήσουν οι εκχωρήσεις δασικών εκτάσεων είτε με αναθεωρήσεις του άρθρου 24 και 117 του Συντάγματος είτε με θέσπιση δασοκτόνων νομοθετημάτων.
· Να τερματιστούν οι αποχαρακτηρισμοί δασών που δίνουν τα δάση μας βορά στην κερδοσκοπική δράση του κατασκευαστικού, τουριστικού, μεταλλευτικού ή άλλου τομέα του κεφαλαίου ή των κάθε λογής καταπατητών.
Καθίσταται αναγκαίαλοιπόν ηίδρυση, ΕΝΙΑΙΟΥ ΦΟΡΕΑ ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΙΑΙΟ ΦΟΡΕΑ ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Ο φορέας αυτός θα πρέπει να περιλαμβάνει τόσο το τμήμα της ανάπτυξης και προστασίας του δασικού - περιβαλλοντικού οικοσυστήματοςόσο και το τμήμα καταστολής των πυρκαγιών δασών.
Εμπλεκόμενοι φορείς: Δασική Υπηρεσία - Πυροσβεστικό Σώμα και οι συνεργαζόμενοι φορείς ( τοπική αυτοδιοίκηση, φίλοι του δάσους, ΓΕΩΤΕ, επιστημονικοί φορείς, εθελοντικές ομάδες) που θα έχουν ως αντικείμενο:
Δασική Υπηρεσία με όλους τους συναρμόδιους εμπλεκόμενους φορείς :
ü Την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών - Την αναδάσωση των καμένων περιοχών με δασοτεχνικά και φυτοτεχνικά έργα στην υδρολογική λεκάνη που θα αποτρέπουν τη διάβρωση των εδαφών και τα προβλήματα από τους χείμαρρους κ.λ.π.
ü Την έρευνα και τη διακλαδική στελέχωση επιστημόνων για την αντιμετώπιση αναγκών διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος και τη δημιουργία στοιχειωδών έργων υποδομής στα Δάση
ü Την αλλαγή του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου με θέσπιση δασολογίου - εθνικού κτηματολογίου και την επίλυση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των δασικών εκτάσεων με καθορισμό των χρήσεων γης.
Προϋποθέσεις:
· Κάλυψη της απαιτούμενης οργανικής δύναμης.
· Χρηματοδότηση και έγκαιρη μεταφορά των κονδυλίων στη Δασική Υπηρεσία για την οικονομική κάλυψη των δράσεων.
· Απαραίτητη συνεργασία των εμπλεκόμενων φορέων με καθορισμό αρμοδιοτήτων τόσο σε κατασταλτικό όσο και σε προληπτικό επίπεδο.
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑ
Το Πυροσβεστικό Σώμα μεταξύ των άλλων προβλεπόμενων ως αποστολή του - την καταστολή των πυρκαγιών δασών.
Προϋποθέσεις :
· ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ -ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΗΣ
α) Άμεση κάλυψη των 4.000 οργανικών κενών με χρονοδιάγραμμα προσλήψεων σε βάθος 2ετίας .
β) Στην συνέχεια αύξηση οργανικής δύναμης του σώματος στον βαθμό που θα καλύπτονται πλήρως:
ü Οι ανάγκες των ήδη υπαρχόντων και των υπό ίδρυση πυροσβεστικών σταθμών
ü Ο επιχειρησιακός σχεδιασμός και οι κανόνες ασφαλών επεμβάσεων με ικανό αριθμό κατά βάρδια με πλήρη επάνδρωση εξόδων επέμβασης, σύμφωνα με το άρθρο 37 του Π.Δ. 210 /92.
ü Οι ανάγκες των υπαλλήλων για χρήση αδειών και των ημερήσιων αναπαύσεων .
Προτεινόμενη οργανική δύναμη σε σχέση με τις υπάρχουσες ανάγκες και σύγχρονες απαιτήσεις 16.000.
γ) Άμεση μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων πυροσβεστών ( 5.500 ) με σταθερή σχέση εργασίας στο Υπουργείο Εσωτερικών στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της Γενικής Γραμματείας πολιτικής προστασίας για την κάλυψη αναγκών σχετικά με την δασοπυρόσβεση, την επάνδρωση πυροφυλακίων, την πρόληψη, την φύλαξη και προστασία των δασών και γενικότερα την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών όπως πλημμύρες, χιονοπτώσεις κ.λ.π
Όσοι εκ των υπαλλήλων αυτών πληρούν τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις για συμμετοχή σε διαγωνισμό πρόσληψης προσωπικού στο Πυροσβεστικό Σώμα να τυγχάνουν επιπλέον μοριοδότησης.
· ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΥ ΑΤΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟΥ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ για τις πυρκαγιές τόσο στους εποχικούς συναδέλφους μας όσο και στο μόνιμο προσωπικό.
· ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ κυρίως πυροσβεστικών οχημάτων όλων των τύπων για την αντικατάσταση σταδιακά όλων των πυροσβεστικών οχημάτων πέραν της 15ετίας και την περαιτέρω ενίσχυση των σταθμών κυρίως των περιφέρειας στην βάση των υπαρκτών αναγκών τους.
· ΠΛΗΡΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ τόσο στους χώρους ομαδικής διαβίωσης με κατασκευή σύγχρονων πυροσβεστικών υπηρεσιών, σταθμών και κλιμακίων, όσο και στους χώρους επιχειρήσεων με παρουσία ασθενοφόρου, τραυματιοφορέα και γιατρού εργασίας. ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΡΙΜΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΩΝ.
· ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΩΝ ΚΛΙΜΑΚΙΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, με αναβάθμιση, συγχώνευση ή ίδρυση νέων, σύμφωνα με τις στατιστικές συμβάντων, τις απαιτήσεις κάλυψης των συνεχώς διευρυμένων κοινωνικών αναγκών, αφού ληφθούν υπόψη παράγοντες πληθυσμιακοί, γεωγραφικοί, επικινδυνότητας λόγω αστικών, βιομηχανικών, εμπορευματικών, δασικών ή άλλων περιοχών, συγκοινωνιακοί κ.λ.π.
· ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ. Μεδημιουργία πυροσβεστικών ακαδημιών σε ΑΘΗΝΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και ΠΑΤΡΑ, τέτοιων ώστε να καλύπτονται οι πραγματικές ανάγκες εκπαίδευσης των δοκίμων πυροσβεστών αλλά και του εν ενεργεία προσωπικού με τμήματα μετεκπαίδευσης σε θεωρητικό και πρακτικό πλαίσιο. ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΙΣ και ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ σε όλο το προσωπικό πάνω στις δασικές πυρκαγιές και τις τεχνικές κατάσβεσής τους, συμπεριλαμβάνοντας νέα δεδομένα - τεχνικές παρακολούθησης της επέκτασης της φωτιάς και της αντιμετώπισής της, τη διαχείριση των κρίσεων σε γενικευμένα συμβάντα που απειλούν μεγάλες περιοχές, ημιαστικά κέντρα ή και νομούς, τη συνεργασία με όλες τις εμπλεκόμενες δυνάμεις για την κατάσβεση μιας πυρκαγιάς με τη μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια τόσο γι΄ αυτές όσο και τους πληγέντες.
· ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ανάλυσης της συμπεριφοράς της φωτιάς σε συνάρτηση με τους παράγοντες που την επηρεάζουν. Εξέταση, ανάλυση και τεκμηρίωση συμβάντων και εξαγωγή συμπερασμάτων για τη βελτίωση των κανόνων ασφάλειας.
· ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ – ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ & ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ του διάσπαρτου πυροσβεστικού προσωπικού των διακοσίων και πλέον δασολόγων και δασοπόνων για την κάλυψη των παραπάνω αναγκών σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο.
· ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ Π.Σ. σε επιχειρησιακό και διοικητικής υποστήριξης, για να υπάρχει απερίσπαστη λειτουργία και του επιχειρησιακού και του διοικητικού τομέα.
· ΔΙΑΡΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ Π.Σ. ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ για την ανάδειξη προβλημάτων πρόληψης δασικών πυρκαγιών. Συνεργασία ακόμη και στο κατασταλτικό έργο με παροχή πληροφοριών από την τοπική δασική Υπηρεσία και τον αρμόδιο Δασάρχη στον επικεφαλής Αξιωματικό των Πυροσβεστικών δυνάμεων αφού εκ των πραγμάτων είναι ο κατεξοχήν γνώστης της περιοχής και των ιδιαιτεροτήτων της δασικής έκτασης που βρίσκεται στον τομέα αρμοδιοτήτων του.
· ΑΝΑΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΥΠΑΡΧΟΝΤΟΣ ΘΕΣΜΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΕΛΟΝΤΗ ΠΥΡ/ΣΤΗ με διάθεση κονδυλίων για την ανάπτυξη του θεσμού με άμεση συνεργασία της τοπικής αυτοδιοίκησης.
