Ημερομηνία26-05-2008
ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ 3ο ΤΕΥΧΟΣ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ ΤΟΥ ΤΣΑΚΩΝΑ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΠΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ Ε.Π.Α.Π.Α ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗ
.
του Τσάκωνα Χρήστου Σεπτέμβριος 2006
Προέδρου της Ε.Υ.Π.Σ Ρόδου και Δωδεκανήσου
.
Μετά την τελευταία ανακοίνωση της Ε.Π.Α.Π.Α σχετική με τα υπηρεσιακά συμβούλια και μετά τα όσα διαδραματίστηκαν στο 8ο Συνέδριο της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ, είμαστε υποχρεωμένοι να «αποκρυπτογραφήσουμε» την συνδικαλιστική πρακτική, τον ρόλο, και τα προσχήματα αυτού του χώρου που είναι πολύ γνωστός και που στην προσπάθειά του να καλύψει τον κομματικό του προσανατολισμό, τους στόχους και την αναποτελεσματική του διαδρομή μέσα στο συνδικαλιστικό μας κίνημά, χρησιμοποιεί ως προσωπείο αντιδραστικές θέσεις και ιδεολογήματα που έχουν αντιμετωπιστεί επιτυχώς από το Συνδικαλιστικό κίνημα πριν πολλά χρόνια.
Τα παρουσιάζει όμως σήμερα ως συνδικαλιστικά ιδανικά στοχεύοντας στον κατακερματισμό και τον αποπροσανατολισμό του Συνδικαλιστικού μας κινήματος και για τον λόγο αυτό επιβάλλεται η λεπτομερής ανάλυση και το «ξεσκέπασμα» τους.
.
1) Γενικά
Σε ολόκληρη τη διαδρομή του το Εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα είχε να αντιμετωπίσει τις όποιες μεθόδους της εργοδοσίας και των πολιτικών εκφραστών της που σκοπό είχαν και έχουν την αποδυνάμωσή του και τον αποπροσανατολισμό της δράσης του, ώστε να περνούν τα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και να συνεχίζεται η στυγνή εκμετάλλευσή τους που αποφέρει φυσικά περισσότερα κέρδη στην εργοδοσία.
Ένας από τους τρόπους που πάντα χρησιμοποιεί η εργοδοσία, ως η κυρίαρχη Τάξη με τους πολιτικούς της εκφραστές,, για να στρέψει αλλού το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, είναι ο κατακερματισμός του σε μικρά και αδύνατα τμήματα και σωματεία «σφραγίδες» ή το «διαίρει και βασίλευε» χρησιμοποιώντας τις διαφορετικές συνθήκες και θέσεις στον καταμερισμό της εργασίας (απλός εργάτης – ειδικευμένος εργάτης, τμηματάρχης – υπάλληλος, βαθμοφόρος – μη βαθμοφόρος) κ.λ.π.
Σκοπός είναι να μην συμβεί αυτό που ΠΑΝΤΑ φοβάται και αυτό είναι το μαζικό ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα οργανωμένο σε μεγάλες και ισχυρές συνδικαλιστικές οργανώσεις, κίνημα που εκπροσωπεί και εκφράζει το σύνολο των εργαζομένων σε κάθε κλάδο και προβάλλει μαζικά τα αιτήματά του απέναντι στην εργοδοσία.
Ο φόβος του μετώπου των εργαζομένων τους κάνει να τρέμουν.
Οι μέθοδοι είναι παλιές, και εφαρμόστηκαν με επιτυχία και στον κλάδο μας. Εκεί λοιπόν που το συνδικαλιστικό μας κίνημα είχε τη δυνατότητα να μαζικοποιηθεί και να αποτελέσει το ισχυρότερο τμήμα και τον πυρήνα ενός πανελλαδικού κινήματος εκεί χτυπήθηκε η μαζικοποίηση του στην καρδιά του κινήματος μας, στην Αττική!.
Εκεί υπάρχει η μεγαλύτερη σε όγκο δύναμη μας εκεί μπορεί να υπάρξει άμεση παρέμβαση στην Κυβέρνηση, εκεί υπάρχουν στελέχη με πείρα και εκεί υπάρχει μεγάλος όγκος εργασίας και οι διεκδικήσεις έχουν την μεγαλύτερη βαρύτητα, εκεί είναι τα Υπουργεία και εκεί είναι τα κεντρικά Μ.Μ.Ε.
Δεν είναι τυχαίο γεγονός το ότι σε όλες τις διαδηλώσεις στην Αθήνα από το 2000 και μετά ήταν κοινή διαπίστωση ότι οι διαδηλωτές ήταν από την επαρχία και ελάχιστοι από Αττική με εξαίρεση μερικά επώνυμα στελέχη, ενώ σε αντίθεση με παλαιότερες κινητοποιήσεις οι συνάδελφοι από την Αττική συμμετείχαν μαζικά. Τι λοιπόν επέβαλλε τον κατακερματισμό του κεντρικού πυρήνα του συνδικαλιστικού μας κινήματος και γιατί?
.
2) Ένταξη στην Ευρωζώνη και δασοπυρόσβεση
Η δασοπυρόσβεση ήταν πλέον γεγονός, την είχαν επιβάλλει οι πολιτικές ένταξης στην Ευρωζώνη με τα γνωστά επακόλουθα για εμάς. Εργασιακός μεσαίωνας, χιλιάδες απλήρωτες ώρες εργασίας, κατακρεούργηση των όποιων κατακτήσεων όπως το πενθήμερο, το ωράριο, οι άδειες, η ανυπαρξία κανόνων υγιεινής και ασφάλειας και οι 16 νεκροί και οι δεκάδες τραυματίες.
Ο Πυροσβέστης αποτελούσε φτηνή πλέον εργατική δύναμη που πάνω του εφαρμόστηκαν όλες οι αντεργατικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η γενικευμένη αγανάκτηση και η αναμενόμενη «έκρηξη» ενός ενωμένου κινήματος έπρεπε να είχε προβλεφτεί από την εργοδοσία και τους πολιτικούς της εκφραστές. Για αυτήν ήταν πλέον μονόδρομος να χτυπηθεί η μαζικότητα του συνδικαλιστικού μας κινήματος, έτσι λοιπόν και αν δεν υπήρχε Ε.Π.Α.Π.Α ή οτιδήποτε άλλο, έπρεπε να την εφεύρουν. Και το έκαναν!!
.
3) Δημιουργία της Ε.Π.Α.Π.Α
Συγκεκριμένα στελέχη δημιούργησαν πρωτοβάθμιο σωματείο μέσα στο Νομό Αττικής!!! Κόντρα στην ΕΥΠΣ Αττικής!!!
Αφού στην αρχή εγκατέλειψαν την «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών» (Ε.Α.Κ.Π.) στην οποία συμμετείχαν και ήταν συν ιδρυτές της , η οποία στο 1ο Συνέδριο της ομοσπονδίας εξέλεξε πέντε συμβούλους στο 19μελές Δ.Σ. της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ. και είχε την προοπτική ανάδειξής της σε πλειοψηφία στο επόμενο συνέδριο, στην συνέχεια προσπάθησαν να δημιουργήσουν 2η Ομοσπονδία στην Καλαμάτα.
Χτύπησαν λοιπόν πισώπλατα και εκ του πονηρού την συγκεκριμένη περίοδο με σκοπό τον κατακερματισμό του κεντρικού δευτεροβάθμιου Συνδικαλιστικού μας οργάνου ώστε η Κυβέρνηση Σημίτη να μένει στο απυρόβλητο με το Πυρ/κό Σώμα και τους εργαζόμενους σε αυτό να επιστρέφουν στον εργασιακό Μεσαίωνα.
Ποιοι και γιατί προσπάθησαν να υλοποιήσουν ένα τέτοιο σχεδιασμό?
4) Ποιοι και με ποια προσχήματα προχώρησαν στην δημιουργία της Ε.Π.Α.Π.Α
Η εργοδοσία δεν μπορεί να κινητοποιήσει τις μάζες, αυτό μπορούν να το κάνουν τα στελέχη που έχουν κεντρική καθοδήγηση, για αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι η εν λόγω οργάνωση δεν ήλθε σαν αποτέλεσμα των γενικών συνελεύσεων και της κίνησης των μελών, δηλαδή «από τα κάτω», αλλά προήλθε από «τα πάνω», από τον σκληρό πυρήνα της ΠΑΣΚ και τα ηγετικά της στελέχη Καρρά και Λεόντιο που πριν ήταν πρώτα ο ένας και έπειτα ο άλλος Πρόεδροι της τότε Πανελλήνιας Π.Ε.Υ.Π.Σ, Πρόεδρος και Γενικός Γραμματέας στην Ε.Υ.Π.Σ Αττικής εκλεγμένοι με την ΠΑΣΚ και πρωτοκλασάτα στελέχη της.
Ποιο ήταν το σύνθημα της Ε.Π.Α.Π.Α? «έξω οι παρατάξεις και τα κόμματα από το συνδικαλισμό και έξω οι αξιωματικοί» !! Ποιοι το έλεγαν ; Τα πρωτοκλασάτα στελέχη της παράταξης ΠΑΣΚ!! Ας δούμε ποια η δράση των στελεχών αυτών:
ü Ήταν αυτοί που υποστήριξαν την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όντας στο Προεδρείο της τότε ΠΕΥΠΣ, ( Καρράς Κώστας) μας φορτώσει την δασοπυρόσβεση προτρέποντας μας «να βάλουμε πλάτη», είναι γνωστά αυτά που έγιναν.
ü Και ήταν αυτοί που στήριξαν το στρατιωτικό μισθολόγιο κατέχοντες το Προεδρείο της ΠΕΥΠΣ, ( Λεόντιος Γιάννης ) και τώρα βλέπουμε τα αποτελέσματα:
Α) Στρατιωτικοποίηση των εργασιακών μας σχέσεων με τους Υπουργούς να προβάλλουν ως επιχείρημα (Φλωρίδης ΠΑΣΟΚ – Μαρκογιαννάκης Ν.Δ) απαντώντας στα αιτήματά μας, ότι «το στρατιωτικό μισθολόγιο δεν τα προβλέπει αυτά».
Β) Αμοιβή σύμφωνα με τα γαλόνια που φοράμε και όχι με την εργασία που προσφέρουμε,!!.
Γ) Άνοιγμα της ψαλίδας με τεράστια οφέλη προς τους ανώτατους αξιωματικούς. Άρα στην πράξη στήριζαν τη διατήρηση του στρατιωτικού καθεστώτος στις εργασιακές μας σχέσεις για να εντείνεται η υπερεκμετάλλευση των Πυροσβεστών και από την άλλη δεν ήθελαν τους Αξιωματικούς στο συνδικαλιστικό κίνημα! Έλεος! Όταν το σύνολο των αξιωματικών είχε ήδη εγγραφεί στην Ε.Α.Π.Σ. !!!
.
5) Πότε γιατί και από ποιους δημιουργήθηκαν οι παρατάξεις.
Τι σημαίνει το «έξω οι παρατάξεις» όταν το λένε και το υποστηρίζουν τα στελέχη συγκεκριμένης παράταξης ( Π.Α.Σ.Κ. Π. ) και ποια η πρακτική τους.
Ας δούμε πότε οι παρατάξεις μπήκαν στα συνδικαλιστικά μας πράγματα και γιατί.
Το 1989 έγιναν οι πρώτες εκλογές της ΠΕΥΠΣ με ενιαίο ψηφοδέλτιο κάτι που προβλεπόταν από το καταστατικό της. Τότε αυτοί που υποστήριζαν το «όχι στον συνδικαλισμό στα σώματα ασφαλείας» (η μετέπειτα ΔΑΚΥΠΣ), έστησε άτυπη παράταξη μέσα στο σωματείο λειτουργώντας με σημειώματα μέσα στις Υπηρεσίες που πάνω γράφονταν συγκεκριμένα ονόματα, πήρε τις εκλογές με 35% περίπου αιφνιδιάζοντας τους υπόλοιπους υποψήφιους που δεν έκαναν το ίδιο.
Έτσι λοιπόν αυτοί που πριν λίγες μέρες εναντιώνονταν στην ύπαρξη Συνδικαλισμού στα Σώματα ασφαλείας αναδείχτηκαν πλειοψηφία στο Δ.Σ!, και έκλεισαν το σωματείο για να μην ενοχλεί την τότε Κυβέρνηση.
Για αυτό και το ενιαίο ψηφοδέλτιο δεν μπορεί να κρύψει αυτό που υπάρχει, δηλαδή την ενιαία πολιτική και συνδικαλιστική έκφραση των μελών μέσα από παρατάξεις.
Στις επόμενες εκλογές ( το 1992 αν δεν κάνω λάθος) στις 12 παρά 1’ πριν την λήξη υποβολής των υποψηφιοτήτων στην εφορευτική επιτροπή, ο Λεόντιος και τα στελέχη που δημιούργησαν την μετέπειτα ΠΑΣΚ, κατεβάζουν ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ παραταξιακό ψηφοδέλτιο - παρά το ότι δεν προβλεπόταν από το καταστατικό - (το προέβλεπε ο Νόμος όμως και το επέβαλλαν), με την επωνυμία Π.Α.Σ.Κ.Υ.Π.Σ.
Σκοπό τους ήταν να αιφνιδιάσουν τα πρωτοπόρα εκείνα στελέχη που ερχόταν πρώτοι σε ψήφους στο ενιαίο ψηφοδέλτιο λόγω της γνωστής αγωνιστικότητας τους και που αναγνωρίζονταν πανελλαδικά από τους Συναδέλφους όπως ο Παναγιώτης ο Δρίτσας που ήταν ο πρωτοπόρος στην δημιουργία της Π.Ε.Υ.Π.Σ και ο πρώτος Πρόεδρος της, όπως ο Θύμιος ο Τσούνας και άλλοι με τους οποίους συνεργάζονταν μέχρι τη στιγμή εκείνη.
Για να γίνει παραταξιακό χρειαζόταν το ελάχιστο 2 ψηφοδέλτια και το δεύτερο το είχε έτοιμο ο Πήλιουρας (Δ.Α.Κ.Υ.Π.Σ), άρα υπήρχε προσυνεννόηση με τον Πήλιουρα.
Είναι γνωστό τι είπαν τότε στον Δρίτσα που αιφνιδιάστηκε οι μέχρι εκείνη την στιγμή συνεργάτες του όταν κατέθεσαν το ψηφοδέλτιο στην εφορευτική: «πέρασε η ώρα από 12 και δεν έχεις δικαίωμα να θέσεις υποψηφιότητα», πήραν και τηλέφωνο τον ΟΤΕ τότε για να αποδείξουν ότι πέρασε η ώρα!!!.
Αυτοί λοιπόν έγιναν οι μετέπειτα εχθροί των παρατάξεων!!
Αυτοί που τις δημιούργησαν για να πετάξουν έξω από την ΠΕΥΠΣ τους Αγωνιστές!!. Και το έκαναν φυσικά αυτό για να μαντρώσουν τους συναδέλφους με μοναδικό κριτήριο την κομματική τους ιδιότητα. Όπως είπε και ένα στέλεχος της τότε ΠΑΣΚΥΠΣ «για να παίρνει ο Δρίτσας και από το δικό μας μαντρί»??
Έτσι μετρούσαν τους Συναδέλφους με αυτά τα κριτήρια τους υπολόγιζαν.
.
6) Το «έξω τα κόμματα από το συνδικαλισμό»
Το επιχείρημα έξω οι παρατάξεις για να αποφευχθεί τάχα ο κομματισμός και να υπάρχουν τάχα ακομμάτιστοι Συνδικαλιστές το καταρρίπτουν οι ίδιοι όντας κομματικά στελέχη όπως το πρωτοκλασάτο στέλεχός τους Καρράς που συμμετείχε ως υποψήφιος νομαρχιακός σύμβουλος στον Συνδυασμό του ΠΑΣΟΚ στην υπερνομαρχία Αθηνών Πειραιώς στις προηγούμενες εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση ως Πρόεδρος των Πυροσβεστών Αττικής, δηλαδή της Ε.Π.Α.Π.Α!!!
.
7) Σχετικά με τα ιδεολογήματα περί «παρατάξεων» και «αξιωματικών»
Γίνεται προσπάθεια να θεωρηθούν ως υπεύθυνοι οι αξιωματικοί ένα τμήμα δηλαδή των εργαζομένων και όχι η εκάστοτε Κυβέρνηση που ναι μεν ένα μικρό τμήμα τους τάσσεται με το μέρος της εργοδοσίας (ανώτατοι Αξιωματικοί), αλλά ας μην γελιόμαστε, δεν υπάρχουν κατώτεροι που τάσσονται ανεπιφύλακτα με την εργοδοσία?
Τι κάνουν τα στελέχη της ΔΑΚΥΠΣ και της ΠΑΣΚ;
Πότε τάχτηκαν απέναντι από την εργοδοσία;.
Πότε απέβαλλαν την κομματική τους στήριξη και τον Κυβερνητικό Συνδικαλισμό;
Κατώτεροι δεν ηγούνται της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΥΠΣ;.
Η προσπάθεια κατακερματισμού και αποϊδεολογικοποίησης του συνδικαλισμού είναι πολύ παλιά Ιστορία, ας δούμε τι είναι και τι σημαίνει. Θα μιλήσω με παραδείγματα:
Α) Όταν η ΔΑΠ ΝΔΦΚ ήταν ανύπαρκτη στα πανεπιστήμια, έβγαιναν τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας (π.χ. Μ. Έβερτ) και κατάγγελλαν τον κομματισμό στην Παιδεία με το σύνθημα «έξω τα κόμματα από τα σχολεία». Τώρα που η ΔΑΠ κυριαρχεί στην Παιδεία είδατε τι λένε για αυτήν τα στελέχη της Ν.Δ?, κάνουν τα πάντα να αποδείξουν την δύναμή τους προβάλλοντας την ΔΑΠ και το «έξω τα κόμματα από τα σχολεία» το ξέχασαν!!.
Β) Το ίδιο έλεγαν και από το ΠΑΣΟΚ την εποχή που ο Αρσένης επέβαλλε την λεγόμενη μεταρρύθμιση στην Παιδεία, για να περάσει φυσικά η πολιτική του δικού τους Κόμματος.
Δεν δέχονται τάχα τους Αξιωματικούς λένε τα στελέχη της Ε.Π.Α.Π.Α - την στιγμή που το σύνολο των Αξιωματικών είναι γραμμένο στην ΕΑΠΣ , ούτε τις παρατάξεις!!
Στην παράταξη Π.Α.Σ.Κ. Π. όμως στην οποία ηγετικά στελέχη είναι και Αξιωματικοί, συνυπογράφουν κοινό έγγραφο ως εκτελεστική γραμματεία της Π.Α.Σ.Κ. Π. ο Αξιωματικός Αντιπυραρχος Νίκας και ο Πυρονόμος Καρράς Κων/νος όντας ιδρυτικό μέλος και πρωτοκλασάτο στέλεχος της Ε.Π.Α.Π.Α.
Βέβαια υπάρχουν Ενώσεις που δεν δέχονται αξιωματικούς στα καταστατικά τους,(Μεσσηνία, Ηλεία, Κέρκυρα, Δωδεκάνησος, κ.ά.) που αυτό ήταν επιλογή των μελών. Παράδειγμα: όταν έγινε η Γενική Συνέλευση στη Ρόδο για το καταστατικό η δική μου θέση για εγγραφή όλων των Συναδέλφων δεν έγινε δεκτή και τέθηκε το δίλημμα: Να γίνει η να μην γίνει το Σωματείο, γιατί οι περισσότεροι συνάδελφοι μόλις είχαν πρωτοβγεί από τη Σχολή Πυροσβεστών και έβλεπαν με κάποιο δέος τους Αξιωματικούς. Με την υπόσχεση να το επανεξετάσουμε και να μην διαλυθεί η προσπάθεια δημιουργίας Σωματείου δημιουργήθηκε η Ένωση τέλη του 1999. Ενώ στην δημιουργία της ΕΥΠΣ Ν. Λακωνίας αρχές του 2002 οι συνάδελφοι ήταν παλιοί και στήριξαν την πρότασή μου για εγγραφή όλων των Συναδέλφων παμψηφεί. Η ειρωνεία είναι ότι εκείνοι οι νέοι και αξιόλογοι Συνάδελφοι στη Ρόδο που δεν δεχόταν τους Αξιωματικούς τώρα είναι Αξιωματικοί!!.
.
8) Οι παλινωδίες της ΠΑΣΚ
Στο 8ο Συνέδριο φέτος τον Ιούνιο, είδαμε τον εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ να επιχειρηματολογεί κατά δήθεν των αποκλεισμών, τασσόμενος εμμέσως πλην σαφώς υπέρ της εγγραφής της Ε.Π.Α.Π.Α όπως και ο εκπρόσωπος της Α.Δ.Ε.Δ.Υ που είναι στέλεχος της ΠΑΣΚΕ. Φυσικά την σκυτάλη πήρε η ΠΑΣΚ- Πυροσβεστών υποστηρίζοντας την εγγραφή της Ε.Π.Α.Π.Α. με τα στελέχη της να επιχειρηματολογούν υπέρ αυτής.
Ας δούμε όμως τι απάντησε η ΠΑΣΚ όταν είχε το Προεδρείο της Ομοσπονδίας με το υπ’ αριθμό Πρωτοκόλλου 118 της 16-05-2002 έγγραφό στην Αίτηση εγγραφής της Ε.Π.Α.Π.Α. που την απέρριψαν με την υπογραφή του Τζοβάρα και του Χάλαρη. Τα εξής παρακάτω:
1) Ότι η αίτηση τους είναι ελλιπής,
2) Ότι το καταστατικό τους είναι αντίθετο με τον Ν.1264/82 γιατί δεν επιτρέπει παρατάξεις και ότι είχαν διπλοψηφίσει μέλη της στις εκλογές της Ε.Υ.Π.Σ Αττικής και αλλοιώνεται η αντπροσωπευτικότητα του Συνδικαλιστικού κινήματος,
3) Ότι «η Ένωση σας λειτουργεί αντιπαραθετικά με την προϋφιστάμενη Ε.Υ.Π.Σ Αττικής, δημιουργεί συγχύσεις στους Υπαλλήλους και παρεμποδίζει την ενιαία έκφραση του Συνδικαλιστικού κινήματος».
Τους κατηγορεί για στάση πολεμικής απέναντι στην Ομοσπονδία και αντισυνδικαλιστική δεοντολογία και τους υπενθυμίζει ότι οι Πυροσβεστικοί Υπάλληλοι έχουν την δυνατότητα συνδικαλιστικής εκπροσώπησης μέσω της Ε.Υ.Π.Σ Αττικής. Και συνεχίζει καταγγέλλοντας την ηγεσία της Ε.Π.Α.Π.Α ότι:
..…«πριν αποφασίσει να ακολουθήσει τον ολισθηρό δρόμο της διάσπασης στην οποία προχώρησε όχι για λόγους ουσίας αλλά για την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών, αφού αυτό έγινε μετά την απώλεια των θέσεων που κατείχαν του Γεν. Γραμματέα και Προέδρου στην ΕΥΠΣ Αττικής (Καρράς – Λεόντιος) καθώς και την θέση του Προέδρου στην Ομοσπονδία σε διαφορετικές περιόδους»…….
Στη συνέχεια τους καταγγέλλει για απόπειρα δημιουργίας δεύτερης Ομοσπονδίας.
Αυτά έλεγε η ΠΑΣΚ όταν είχε το Προεδρείο της Ομοσπονδίας, τώρα τα αλλάζει!
.
9) Η Απόφαση του Ειρηνοδικείου, το δεδικασμένο και η διάλυση του Σ. κινήματος.
Είδαμε στο 8ο Συνέδριο φέτος τον Ιούνιο, την προσπάθεια της Ε.Π.Α.Π.Α να γραφτεί μέλος στην Ομοσπονδία φέρνοντας αποφάσεις του ειρηνοδικείου που στην ουσία στήριζαν την όλη επιχειρηματολογία τους στην επίκληση Νόμων που καταργήθηκαν από τον Ν.1264/82 και στα περί ισότητας που προβλέπει το Σύνταγμα ενώ η ίδια απόφαση παραδέχεται την αυτονομία των καταστατικών των Συνδικαλιστικών οργανώσεων να δέχονται ως μέλη όσους έχουν τις προϋποθέσεις που επιβάλλει το καταστατικό τους όπως το προβλέπει ο 1264/82 και προβάλλει την «καλή πίστη» στο να τους δεχτεί η Ομοσπονδία ως μέλη, παραβιάζοντας το καταστατικό της.!!
Με λίγα λόγια τι θα συμβεί: Θα μπορούν, αν υπάρξει δεδικασμένο, να συγκροτούνται συνδικαλιστικές οργανώσεις π.χ δύο βαρδιών με σύνολο 21 ατόμων και καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει με το συνδικαλιστικό μας κίνημα, σε κάθε σταθμό της Αττικής θα έχουμε 2 και 3 σωματεία και σε κάθε Νομό πάνω από 2, τα οποία θα αλληλοσπαράσσονται έχοντας ως κύρια αιτήματα σαν αυτά: π.χ «Να πηγαίνουν και από την άλλη Υπηρεσία για Πυρασφάλεια στο π.χ. στο αεροδρόμιο» κ.λ.π ή «να παίρνουν για πεζοπόρο από την άλλη Υπηρεσία» ή «να μην μας καλούν σε επιφυλακή για συμβάν της άλλης Υπηρεσίας» ή «γιατί έχουν αιρκοντίσιον στον τάδε σταθμό», κ.λ.π.
Αυτά παρ ότι είναι για γέλια έχουν συμβεί !Π.Χ. Στην Σπάρτη !! Επιχειρήματα της ΕΥΠΣ Σπάρτης είναι.
Με την στήριξη του σημερινού προεδρείου της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ. και την ανοχή της ΠΑΣΚ σε αντιπαράθεση με την ΕΥΠΣ Λακωνίας λειτουργεί ακόμα σωματείο σε μισό Σταθμό με 20 μέλη που δεν δέχεται ως μέλη του τους υπηρετούντες στις άλλες Υπηρεσίες του Νομού!!
Για αυτό τον λόγο έγινε η Ε.Υ.Π.Σ, Ν Λακωνίας γιατί οι συνάδελφοι σε 4 Υπηρεσίες και ένα νησί (Κύθηρα) ήταν ασυνδικάλιστοι!!.
Το παράδειγμα της Σπάρτης είναι ενδεικτικό και εκεί θα οδηγηθεί το Συνδικαλιστικό κίνημα μας, στην ανυπαρξία!! και στην παραγωγή Προεδρείων με 20 εγγεγραμμένα μέλη!!.
Δηλαδή θα μπορεί η εργοδοσία να φτιάχνει δικά της σωματεία ελεγχόμενα και να τα στρέφει το ένα εναντίον του άλλου δίνοντας κάτι παραπάνω στην μια μερίδα Υπαλλήλων ώστε οι άλλοι να στρέφονται κατά των «ωφελημένων» και όχι κατά της εργοδοσίας – Κυβέρνησης,
Αυτό έχει ως συνέπεια την καταστροφή του συνδικαλιστικού κινήματος την επιστροφή του σε άληστου μνήμης εποχές, που οι εργοδότες «έστηναν» τις ομαδούλες τους με σωματεία σφραγίδες μέσα στους χώρους δουλειάς και διακήρυτταν τα γνωστά «έξω οι παρατάξεις από το συνδικαλισμό», δηλαδή στημένα σωματεία και όχι μαζικές οργανώσεις.
.
10) Πολιτική και εργατικό κίνημα
Το Συνδικαλιστικό κίνημα είναι ένα Ταξικό κίνημα και ως τέτοιο έχει την δική του Πολιτική πρόταση απέναντι από την πρόταση που προβάλλει η εργοδοσία και η πολιτική εκπροσώπησή της, άρα λοιπόν ο Συνδικαλισμός είναι πολιτική, πολιτική που προβάλλει το εργατικό κίνημα όταν πρόκειται για εργατικές Ενώσεις.
Βέβαια υπάρχουν και οι εργοδοτικές Ενώσεις όπως π.χ ο ΣΕΒ ή η Ένωση εφοπλιστών, κ.ά. που προβάλλουν και αυτοί τις Ταξικές τους θέσεις που είναι πολιτικές θέσεις εκ διαμέτρου όμως αντίθετες με αυτές των εργαζομένων.
Άσχετο βέβαια αν η σημερινή ΓΕ.Σ.Ε.Ε μιλά για συναίνεση και για κοινωνικούς εταίρους, δηλαδή ο εργαζόμενος και ο βιομήχανος είναι εταίροι, έχουν κοινά συμφέροντα και θα μοιραστούν τα κέρδη!! Αυτός είναι ο κυβερνητικός Συνδικαλισμός που φυσικά δεν κάνει τίποτα άλλο από το να προσπαθεί να περάσει την ιδεολογία της εργοδοσίας μέσα στο εργατικό κίνημα, δεν είναι όμως η πραγματικότητα.
Σήμερα λοιπόν έχει τη δύναμη η κυρίαρχη Τάξη να επιβάλλει την ιδεολογία της μέσα στο εργατικό κίνημα, παλιότερα όμως όταν πολιτικά δεν είχε τη δυνατότητα να το επηρεάζει προέβαλλε την άποψη «έξω η πολιτική από τα Συνδικάτα» που σημαίνει ότι αν τα Συνδικάτα αποξενωθούν από το κύριο που είναι η Ταξικές τους θέσεις και άρα οι πολιτικές τους θέσεις θα είναι εύκολο να γίνουν έρμαια της χαλιναγώγησης της αντίπαλης πλευράς και θα περάσουν στην υπηρεσία των εργοδοτών.
Όταν όμως η κυρίαρχη Τάξη δεν μπορούσε να επιβάλλει την πολιτική της τότε χρησιμοποιούσε τη βία. Στη χώρα μας απαγορεύτηκαν οι παρατάξεις στο συνδικαλιστικό κίνημα σε όλες τις δικτατορίες και στήθηκαν διορισμένες διοικήσεις στην ΓΕ.Σ.Ε.Ε ακόμα και στην διάρκεια της κατοχής όπου οι τότε «Συνδικαλιστές» υμνούσαν τον καταχτητή όπως και σε όλες τις δικτατορίες και φυσικά υποστήριζαν το «έξω τα κόμματα από το συνδικαλισμό».
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η ιδεολογία που αντιτάχθηκε και πρόβαλλε το «έξω η πολιτική και τα κόμματα από το συνδικαλισμό» ήταν η θεωρία του Ρόζενμπέργκ του ιδεολογικού καθοδηγητή του Χιτλερισμού και του Φασισμού, που μιλούσε για τίμιους εργάτες και εργατικούς, κ.λ.π, προβάλλοντας τα χαρακτηριστικά του εργάτη ως ατόμου (τίμιος, ειλικρινής, κ.λ.π) και όχι του εργάτη ως παραγωγού αξιών και άγρια εκμεταλλευόμενου από το κεφάλαιο και του συνόλου των εργαζομένων ως κοινωνική Τάξη που συνολικά την εκμεταλλεύεται το κεφάλαιο η οποία έχει την δική της πολιτική θέση απέναντί του.
Οι παρατάξεις συνάδελφοι είναι κατάκτηση του εργατικού κινήματος και είναι η συλλογική προσπάθεια προβολής θέσεων και αιτημάτων μέσα στο Συνδικαλιστικό κίνημα και επίσης η έκφραση των Ταξικών διαφοροποιήσεων που διατρέχουν όλη την κοινωνία, είναι δηλαδή η έκφραση κοινωνικών και ιδεολογικών θέσεων που αφορούν την κοινωνία και υπάρχουν σε κίνηση.
Για αυτό και δεν είναι δυνατό να καταργηθούν διότι δεν καταργήθηκαν οι κοινωνικές Τάξεις και η διαπάλη μεταξύ τους, δεν ζούμε στην αταξική κοινωνία αλλά σε μια άγρια Ταξική κοινωνία που πάνω απ ‘ όλα υπάρχει το κέρδος που απορρέει από την άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων και δεν είναι δυνατό τα μέλη της κοινωνίας που ανήκουν στις εκμεταλλευόμενες κοινωνικές Τάξεις να απαρνηθούν την συλλογική οργάνωση και την πάλη για την καλυτέρευση της ζωής τους.
Άρα η προσπάθεια να περάσουν τέτοιες απόψεις όπως αυτές που υποστηρίζουν τα στελέχη της ΕΠΑΠΑ είναι αντεπιστημονικές και επομένως αντικοινωνικές, άρα είναι προσπάθεια να αποπροσανατολιστεί το συνδικαλιστικό κίνημα.
Για αυτό και δεν είναι πραγματικό αυτό που προβάλλει η Ε.Π.Α.Π.Α και για αυτό τα στελέχη της πέφτουν σε αντιφάσεις και συμμετέχουν (σωστά κάνουν) σε πολιτικές κινήσεις και σε άλλες Συνδικαλιστικές παρατάξεις, διότι απλούστατα ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ!!
Κάτι που δεν μπορούν να αρνηθούν ως πρωτοκλασάτοι συνδικαλιστές γιατί είναι αδιανόητο να είναι απολίτικοι!! Κριτική δεν τους κάνουμε για αυτή τη συμμετοχή τους, αλλά για την προσπάθειά τους να περάσουν μέσα στο Συνδικαλιστικό κίνημα αυτές τις αντιδραστικές απόψεις που δεν στέκουν και για το ότι προσπαθούν να επιβάλλουν τον κατακερματισμό του Συνδικαλιστικού κινήματος που συμφέρει την εργοδοσία και αποτελεί το κρυφό της όνειρο να περάσει σε ανοιχτή δημιουργία «σωματείων – σφραγίδων» μέσα στο κίνημά μας.
Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που και η ίδια η Ε.Π.Α.Π.Α συμμετέχει ΩΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗ στις εκλογές τώρα στα Υπηρεσιακά συμβούλια και στην Ομοσπονδία αν εγγραφεί θα συμμετέχει ως παράταξη!!!
Άρα απορρίπτεται από τους ίδιους το επιχείρημα τους «όχι στις παρατάξεις» για την δημιουργία άλλου Σωματείου στην Αττική.
Για αυτό και τα επιχειρήματα που προβάλλει η Ε.Π.Α.Π.Α στήνοντας Σωματείο μέσα στην Αττική σε αντιπαράθεση με την Ε.Υ.Π.Σ Αττικής είναι έωλα και αντεπιστημονικά και ως εκ τούτου αντιδραστικά και αποπροσανατολιστικά, διότι η δημιουργία Σωματείων με τα χαρακτηριστικά αυτά και σε αντιπαράθεση με την Ε.Υ.Π.Σ Αττικής έχει ως σκοπό να βλέπει ως εχθρούς τους άλλους Συναδέλφους και ως αιτία του κακού τους Αξιωματικούς και επομένως να αποπροσανατολίσει το κίνημα μας και να συμβούν τα όσα παραπάνω αναφέρω.
