|
Σάββατο 27 Οχτώβρη 2007 - Κυριακή 28 Οχτώβρη 2007
|
 |
ΑΡΘΡΑ
Απολογισμός αντιπυρικής περιόδου
Η γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ οδήγησε σταδιακά στη δημιουργία 4.000 κενών οργανικών θέσεων στο Πυροσβεστικό Σώμα. Από το 2000 και εντεύθεν δεν προσλήφθηκαν πυροσβέστες, με εξαίρεση τους 570 περίπου του 2007. Η φειδωλή, ταυτόχρονα, έως ανύπαρκτη διάθεση κονδυλίων για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών και η έλλειψη εκπαίδευσης του προσωπικού του ΠΣ στις δασικές πυρκαγιές δημιούργησαν τις ικανές προϋποθέσεις για το φετινό ολοκαύτωμα
Eurokinissi
|
Η αντιπυρική περίοδος του 2007 λήγει. Θα μείνει, όμως, χαραγμένη στην ιστορία σαν η χειρότερη των τελευταίων χρόνων, ακόμη και αυτής του 1998. Αυτή τη χρονιά ξεκίνησε η αφαίρεση της αρμοδιότητας κατάσβεσης των δασικών πυρκαγιών από τη Δασική Υπηρεσία (υπουργείο Γεωργίας) και η ανάθεσή της στο Πυροσβεστικό Σώμα (υπουργείο Δημόσιας Τάξης) από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Και αυτό παρά την ομοφωνία επί του Πορίσματος της Διακομματικής Επιτροπής του 1993 περί Ενιαίου Φορέα, που ψηφίστηκε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο από τα τρία τότε πολιτικά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ) που το αποτελούσαν.
Ετσι το ενιαίο της προστασίας των δασών (ανάπτυξη και πολύμορφη προστασία των δασών, πρόληψη - προκατασταλτικές ενέργειες, καταστολή των πυρκαγιών), που ορθά πρέσβευε το Πόρισμα της Επιτροπής, ανεξάρτητα από την απουσία συμμετοχής του Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΣ) στη διαμόρφωσή του, αλλά και στη σύσταση του ενιαίου φορέα που προβλεπόταν (δεν οριζόταν ως κύρια αποστολή του ΠΣ η καταστολή των δασικών πυρκαγιών, αλλά επικουρικά ως ενισχυτική), δεν ακολουθήθηκε ως πολιτική προγραμματική αντίληψη, αλλά και κυρίως ως κυβερνητική πρακτική.
Μετά την ανάθεση της αρμοδιότητας κατάσβεσης των δασικών πυρκαγιών στο Πυροσβεστικό Σώμα, καλλιεργήθηκε παραπέρα η διάσταση που έντεχνα προϋπήρχε και είχε διαμορφωθεί μεταξύ στελεχών της Δασικής Υπηρεσίας και Πυροσβεστικού Σώματος και η διατύπωση ένθεν και ένθεν κατηγοριών για την ανικανότητα προστασίας των δασών. Οι προπαγανδιστές των μέτρων και τα παπαγαλάκια τους (και στα ΜΜΕ) τροφοδοτούσαν αυτήν την αντιπαράθεση, με σκοπό τον αποπροσανατολισμό του λαού και των εργαζομένων στη Δασική και στην Πυροσβεστική Υπηρεσία από την ουσία του προβλήματος.
Η απαξίωση της Δασικής Υπηρεσίας μετά και από τις καταστροφικές πυρκαγιές του 1998,από την πολιτική ηγεσία μέχρι και σήμερα, παρά τις διαφορετικές κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ), συνοδεύτηκε από τη μη αναπλήρωση των οργανικών θέσεων που απαιτούνταν (δασολόγοι, δασοπόνοι, δασεργάτες) και από τη λειψή έως και ανύπαρκτη διάθεση κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη δημιουργία πυροφυλακίων, δεξαμενών νερού, για τη δημιουργία ζωνών πυρασφάλειας και δασικών δρόμων και την αξιοποίηση των ήδη υπαρχόντων, για την πρόληψη γενικότερα των πυρκαγιών με την ανάπλαση - δεντροφύτευση των καμένων περιοχών με ανθεκτικά στην πυρκαγιά δέντρα και την ανάπτυξη των δασών.
Επίσης συνοδεύτηκε από την έλλειψη της απαραίτητης συνεργασίας του νέου φορέα κατάσβεσης των δασικών πυρκαγιών (ΠΣ) με τους δασολόγους και δασάρχες του παλιού φορέα (Δασική Υπηρεσία), στο πλαίσιο της θεώρησης ότι οι αξιωματικοί του ΠΣ κατείχαν με επάρκεια τη νέα αρμοδιότητα (κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών) και τους τρόπους αντιμετώπισής τους σε σχέση με τους πρώην συναδέλφους τους. Η κυβερνητική πολιτική (με την ενεργό συνδρομή αξιωματικών που επιδίδονταν τότε και στα «συνδικαλιστικά σπορ» - βλ. στην ΕΑΠΣ) οδήγησε το Πυροσβεστικό Σώμα στην υποτίμηση της πολυπλοκότητας του φαινομένου «δασική πυρκαγιά», στην εξομοίωσή του ως προς τη μεθοδολογία γνώσης με τις αστικές πυρκαγιές που ήταν γνωστές και έπεσαν στην παγίδα της ημιμάθειας, που είναι πιο επικίνδυνη από την άγνοια. Ετσι η λειψή επιμόρφωση αντικατέστησε την επιστημονικότητα και την ειδίκευση του δασάρχη και των δασικών υπαλλήλων που είχαν περπατήσει τις περιοχές ευθύνης για δασοπροστασία πλέον από το ΠΣ, είχαν δει και είχαν μελετήσει τη συμπεριφορά των ανέμων σε σχέση με την πυρκαγιά, το μικροκλίμα γενικότερα, τη βλάστηση των περιοχών, το ανάγλυφό τους, τις οδεύσεις διαφυγής. Ακόμα και οι υπάλληλοι που είχαν προσληφθεί ως δασολόγοι και δασοπόνοι, αντί να αξιοποιηθούν στο πλαίσιο της αναβάθμισης της γνώσης του πυροσβεστικού προσωπικού όσον αφορά τις δασικές πυρκαγιές, διασπάρθηκαν ανάμεσα σε υπηρεσίες και πυροσβεστικούς σταθμούς με ανάθεση σ' αυτούς γενικών καθηκόντων, πράγμα που συντέλεσε στη μη αξιοποίησή τους για το σκοπό για τον οποίο προσλήφθηκαν.
Η γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ οδήγησε σταδιακά στη δημιουργία 4.000 κενών οργανικών θέσεων στο Πυροσβεστικό Σώμα. Από το 2000 και εντεύθεν δεν προσλήφθηκαν πυροσβέστες, με εξαίρεση τους 570 περίπου του 2007. Η φειδωλή, ταυτόχρονα, έως ανύπαρκτη διάθεση κονδυλίων για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών και η έλλειψη εκπαίδευσης του προσωπικού του ΠΣ στις δασικές πυρκαγιές δημιούργησαν τις ικανές προϋποθέσεις για το φετινό ολοκαύτωμα, σε συνάρτηση με τη λειψή επιχειρησιακή διαχείριση και αντιμετώπιση των συμβάντων από την ηγεσία του ΠΣ.
Οι αιτιάσεις του ΠΑΣΟΚ προς την κυβέρνηση της ΝΔ, περί καταστροφής του συστήματος δασοπροστασίας της χώρας, που είχε εφαρμοστεί με επιτυχία το 2004 στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, μόνο θυμηδία μπορούν να προκαλέσουν στους πυροσβέστες που βιώνουν καθημερινά τα ίδια προβλήματα μέσα στο ίδιο συνεχώς επιβαρυνόμενο θεσμικό πλαίσιο (περιβάλλον). Πράγματι, τίποτε το διαφορετικό δεν είχε εφαρμοστεί. Η μόνη διαφορά ήταν στη σωστότερη διαχείριση των πυρκαγιών από επιχειρησιακή άποψη, όμως σε σαφώς μικρότερης έκτασης συμβάντα.
Σ' αυτά προστέθηκε και η εξάντληση των πυροσβεστών. Που συντελείται επί χρόνια χωρίς να βλέπουν φως. Υπό το πρίσμα των τραγικών θανάτων των συναδέλφων τους, που επήλθαν «εν ώρα καθήκοντος», χωρίς να διορθώνεται το παραμικρό στα αιτήματά τους, για κάλυψη των αναγκών σε προσωπικό, σε ατομικά μέσα, εκπαίδευση, με αναίτιες επιφυλακές, απουσία διοικητικής μέριμνας κατά την κατάσβεση των πυρκαγιών (λογική έκθεσή τους στα συμβάντα, παροχή τροφής - νερού, αντικατάστασή τους ή τουλάχιστον ανάπαυσή τους κατά ένα οκτάωρο και επιστροφή τους στο συμβάν όταν υφίσταται αδυναμία κινητοποίησης εφεδρικών δυνάμεων για αντικαταστάσεις προσωπικού) κλπ.
Η δασοπυρόσβεση, με την κατάλληλη εκπαίδευση αναφορικά με τη συμπεριφορά της φωτιάς, σε συνάρτηση με τους παράγοντες που την επηρεάζουν, μπορεί να περιορίσει έως και να εξαλείψει τα θανατηφόρα ατυχήματα και την εξάπλωση της πυρκαγιάς. Προϋπόθεση είναι η εξέταση, η ανάλυση και τεκμηρίωση των συμβάντων και η εξαγωγή συμπερασμάτων για τη βελτίωση των κανόνων ασφάλειας. Ολα αυτά προϋποθέτουν με τη σειρά τους για το Πυροσβεστικό Σώμα αλλαγή ρόλων, μεθόδων και ενεργειών, με θεσμοθέτηση σε επιτελικό και περιφερειακό επίπεδο διαρκούς έρευνας και εκπαίδευσης του προσωπικού. Το διάσπαρτο πυροσβεστικό προσωπικό των διακοσίων περίπου δασολόγων και δασοπόνων μπορεί να αποτελέσει το αναγκαίο επιστημονικό προσωπικό για την αρχή των παραπάνω.
Τα πεζοπόρα τμήματα για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, στο πλαίσιο της εκπαίδευσης που αναφέρθηκε προηγουμένως, θα μάθουν να αντιμετωπίζουν την πυρκαγιά δασών με «προοπτική», θυσιάζοντας κάποια στρέμματα γης για να σωθούν εκατοντάδες ή και χιλιάδες με την ανακοπή της εξάπλωσής της. Θα μάθουν την εφαρμογή και τους περιορισμούς της μεθόδου δημιουργίας «αντιπύρ», καθώς επίσης τη δημιουργία ζωνών πυροπροστασίας ακόμη και χιλιόμετρα μακριά από το μέτωπο της φωτιάς.
Οι συντονιστές του έργου κατάσβεσης των δασικών πυρκαγιών θα πρέπει να εγκαταλείψουν την από αέρος διοίκηση των επίγειων δυνάμεων. Η σύγχρονη τεχνολογία έχει πλέον τη δυνατότητα, με μικρή οικονομική επιβάρυνση, να δίνει εικόνα της πυρκαγιάς που θα παίρνεται μέσω θερμικής κάμερας εποχούμενης στα συντονιστικά ελικόπτερα που διαθέτει το Πυροσβεστικό Σώμα. Οι επίγειες δυνάμεις με τον επικεφαλής τους θα αξιολογούν την πορεία της πυρκαγιάς και θα καταστρώνουν τις διάφορες μεθόδους για την αντιμετώπισή της. Το Πυροσβεστικό Σώμα διαθέτει κινητά επιχειρησιακά κέντρα που προμηθεύτηκε πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και τα οποία κάλλιστα θα μπορούν να είναι τα στρατηγεία επίγειων και εναέριων διατιθέμενων μέσων.
Το δόγμα της άμεσης προσβολής με όλα τα διατιθέμενα πυροσβεστικά μέσα (εναέρια - επίγεια) κατά την πρώτη προσβολή, θεωρητικά μόνο μπορεί να είναι χρήσιμο. Στις φετινές πυρκαγιές, λόγω του αριθμού τους και του όγκου του, αποδείχτηκε ανεπαρκές. Ενα όμως είναι χρήσιμο ως συμπέρασμα. Οτι τα εναέρια μέσα επιβραδύνουν την πορεία - εξέλιξη της πυρκαγιάς μόνο όταν καλά οργανωμένες και επαρκείς επίγειες δυνάμεις έχουν τη δυνατότητα προσβολής και κατάσβεσής της.
Ανακεφαλαιώνοντας θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί κανείς στο πρόσφορο για τις πυρκαγιές θεσμικό πλαίσιο των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος, με τους αποχαρακτηρισμούς δασών, την έλλειψη δασικού κτηματολογίου, τις νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων και τη δυνατότητα που προσφέρεται στα ιδιωτικά συμφέροντα (συνεταιρισμούς, δημοτικές αρχές - ΣΔΙΤ, ιδιώτες επενδυτές) για την πώληση φιλέτων δασικής γης. Αυτά ανάβουν το φιτίλι.
Θα πρέπει να τονιστεί η αναγκαιότητα το όποιο σχήμα επιλεγεί ως φορέας δασοπροστασίας από την κυβέρνηση να αντιμετωπίζει ενιαία την προστασία των δασών (ανάπτυξη και προστασία των δασών - πρόληψη - καταστολή των πυρκαγιών, δηλαδή ενιαίος φορέας).
Αυτό, βέβαια, διόλου πιθανό δε φαίνεται γιατί η διάσπαση του αντικειμένου της προστασίας του δάσους διευκολύνει την εμπορευματοποίησή του και τη θυσία του περιβάλλοντος στα συμφέροντα της κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης. Γι' αυτό προωθήθηκε. Το πρόβλημα των δασών και γενικότερα η προστασία του περιβάλλοντος έχει γενικότερες δυσμενείς επιπτώσεις για να αφήνεται στα συμφέροντα των ιδιωτών. Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τους πυροσβέστες ή τους δασικούς. Πρέπει να απασχολήσει ολόκληρο το κίνημα του λαού, τις διεκδικήσεις, τα αιτήματά του.
Ειδικός συνεργάτης
Copyright © 1997-2007 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
