Προς: Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ.

 

Κε Πρόεδρε, Συνάδελφοι

 

Με την αιφνιδιαστική για μας κατάθεση του σχεδίου Νόμου «Αναδιοργάνωση του Πυροσβεστικού Σώματος, αναβάθμιση της αποστολής του και άλλες διατάξεις» από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, γίναμε κοινωνοί του αποτελέσματος μιας από καιρού διαμορφούμενης κατάστασης που τελούσε όχι μόνο σε γνώση του Προεδρείου της ΠΟΕΥΠΣ αλλά  συμμετείχε στην διαμόρφωσή του και που ουσιαστικά κατατείνει στην κατάργηση του ιδρυτικού νόμου του Πυροσβεστικού Σώματος και στην επανίδρυσή του με το υπό ψήφιση  νομοσχέδιο.

Της πραγματικότητας αυτής κανείς συνάδελφος και κανένα συλλογικό συνδικαλιστικό όργανο δεν σκέφθηκε ότι επιβάλλετο ή οφείλετο τουλάχιστον η ενημέρωση των πρωτοβαθμίων σωματείων. Αυτονόητα λοιπόν γεννιέται το ερώτημα : Ποιος ή ποιοι είναι οι λόγοι και η σκοπιμότητα της ενέργειας αυτής που :

·        Αφήνει τον βασικό οργανωτικό και επιχειρησιακό κορμό του Σώματος άθικτο.

·        Δεν αλλοιώνει και σωστά την μέχρι τώρα ονομασία του Σώματος που καθιερώθηκε με τον ιδρυτικό του Νόμο

·        Δεν καταργεί τις μέχρι σήμερα ισχύουσες διατάξεις αλλά θεσμοποιεί την δυνατότητα κωδικοποίησής του δυνατότητα όμως που και σήμερα ισχύει.

·        Δεν καταργεί βασικά χαρακτηριστικά του σώματος όπως στολή, ιεραρχία, βαθμοί, σχολές κ.λπ.

·        Δεν επιφέρει ουσιαστική βελτίωση ή αλλοίωση των ισχυόντων για την οργανική δύναμη του Σώματος εκτός από τις αυξήσεις στις θέσεις των στρατηγών και των ανώτατων βαθμών.

 

Αφού τα παραπάνω που συγκροτούσαν την θεσμική, νομική και επιχειρησιακή βάση του Σώματος δεν αλλοιώνονται, τότε ποιος ο λόγος της κατάργησης του Ιδρυτικού του Νόμου και της εικονικής επανίδρυσής του;

Μπορεί στην κατεύθυνση αυτή να είναι επιχείρημα η σύσταση των ΕΜΑΚ ως εσωτερική του εξειδικευμένη μονάδα; Είναι κάτι τέτοιο ανάθεση νέων αρμοδιοτήτων;

Μπορεί να αποτελεί άλλοθι ή εξίσου ανάθεση στα πλαίσια των Ολυμπιακών αγώνων εξειδίκευση του τρόπου αντιμετώπισης χημικών και συναφών περιστατικών έκτακτης ανάγκης;

Μπορεί να αποτελεί σοβαρό λόγο μιας τέτοιας ενέργειας η πιθανή πρόσθεση ή αφαίρεση μιας αρμοδιότητας που δεν αλλάζει τα βασικά επιχειρησιακά χαρακτηριστικά ενός φορέα όπως το Πυροσβεστικό Σώμα;

Σαφέστατα όχι, όπως δεν τα μετέβαλλε όταν αφαιρούσαν την δασοπυρόσβεση από το Σώμα, ούτε και όταν την επανέφεραν. Αυτό που στην επαναφορά άλλαξε ήταν η παραγωγή στρατηγών και θέσεων ανωτέρων βαθμών εξόχως δυσανάλογων, τόσο προς την αριθμητική δύναμη του Σώματος τότε και τώρα αλλά και των αντίστοιχων δεδομένων της χώρας.

 

Ποια είναι τότε τα βασικά στοιχεία που επιβάλλουν μια τέτοια ενέργεια:

Από τον ιδρυτικό του νόμο το Σώμα ήταν και αποτελούσε Διοικητική Πολιτική Υπηρεσία του Κράτους και οι Υπάλληλοι του ΤακτικοίΠολιτικοί Διοικητικοί Δημόσιοι Υπάλληλοι όροι και έννοιες που κρίθηκαν και παγιώθηκαν στην θεωρία και στην νομολογία από σωρεία αποφάσεων του ΣτΕ. (65/83, 2580/83, 4265/85, 1054/92, 191/94, 675/94, 2580/85,1691/901692/90,3590/80,69/83 κ.α)  που αποτυπώθηκαν τελικά και στην κρίση του νομοθέτη όπου με το ΠΔ 210/92 ορίζει ρητά ότι « ..οι πυροσβεστικοί υπάλληλοι είναι Τακτικοί Πολιτικοί Δημόσιοι Υπάλληλοι που δεν υπάγονται κατ’αρχήν στις διατάξεις που ισχύουν για του λοιπούς…..».Σήμερα ο ορισμός αυτός μεταβάλλεται σε « μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι»      

 

Το Σώμα δεν αποτελούσε από την αρχή και δεν ήταν ενταγμένο στα λεγόμενα «Σώματα Ασφαλείας». Η παραπάνω ένταξη  έγινε με τον          

ν. 360/68 χωρίς αιτιολόγηση και παρέμεινε ως σήμερα που αποτελεί και συστατικό στοιχείο του Νέου Ιδρυτικού Νόμου του Σώματος. Είναι βέβαιο ότι η αλλαγή αυτή παρά το γεγονός ότι δεν μεταβάλλει την φύση του Σώματος από Πολιτική Διοικητική Υπηρεσία του κράτους είναι δυνατό να επιφέρει σοβαρές αλλαγές στην συνδικαλιστική ελευθερία του προσωπικού, το οποίο ως «μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι» πλέον θα είναι εύκολο να κριθούν και μεταπέσουν ως μια ειδική κατηγορία υπαλλήλων αυτή των «Σωμάτων ασφαλείας» και να υπαχθούν σε ειδικές ρυθμίσεις με σαφείς περιορισμούς ακόμα και στον τρόπο σύστασης των σωματείων .

 

Οι δύο αυτές βασικές ρυθμίσεις και διαφοροποιήσεις έναντι των ισχυουσών διατάξεων  δείχνουν σκοπιμότητα τόσο από την πολιτική όσο και από την φυσική ηγεσία σε επίπεδο στρατηγών και λοιπών ανώτατων αξιωματικών που βλέπουν ότι η μη επάνδρωση των υπηρεσιών του Σώματος έχει επιφέρει ένα άσχημο κλίμα που συνεχίζει να διογκώνεται και είναι προφανές ότι προετοιμάζουν το έδαφος για αλλαγές και σε επιμέρους τομείς, όπως το ωράριο εργασίας , οι επιφυλακές και γενικά το εργασιακό μαζί με ένα πολύ πιο σκληρό πειθαρχικό δίκαιο προκειμένου να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Η εξέλιξη αυτή είναι μια σαφής νίκη της συνδικαλιστικής παράταξης των αξιωματικών  με την συμβολή όπως όλα δείχνουν της ηγεσίας της Ομοσπονδίας , η οποία φαίνεται να αποδέχεται την συρρίκνωση των δικαιωμάτων μας προς όφελος των ανωτάτων βαθμίδων των αξιωματικών που για μια ακόμα φορά στο όνομα μιας υποκριτικής συναδελφικότητας διασφαλίζουν με ακραίες επιλογές τα στενά οικονομικά και υπηρεσιακά συμφέροντά τους.