Ο «παράδεισος» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα δικαιώματα των πυροσβεστών
του Καρίμαλη Φίλιππα
Αντιπροέδρου της Ένωσης Πυροσβεστών Β. Αιγαίου
Ας θυμηθούμε αγαπητοί συνάδελφοι τα ψεύδη που μας αράδιαζαν όσοι είχαν ταξικό συμφέρον (οι κεφαλαιούχοι δηλαδή και τα κόμματά τους) ότι ο κόσμος θα αλλάξει προς το καλύτερο για τους λαούς από τις ανατροπές του 1990 - 1991 στην Ευρώπη και ότι οι συνθήκες εργασίας, η δημοκρατία και η ειρήνη θα οδεύσουν προς το καλύτερο για κάθε εργαζόμενο. Ας θυμηθούμε τι μας έταζαν για την Ε.Ε. Oτι συμφέρει εμάς τους εργαζόμενους, ότι τα δικαιώματά μας θα διευρυνθούν και άλλα τέτοια.
Η ζωή απέδειξε ότι οι μόνοι που έχασαν ήταν οι εργαζόμενοι. Οι πλούσιοι και η τάξη τους ήταν οι μοναδικοί κερδισμένοι. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου έχασαν.
Οι ισχυροί του κόσμου δεν λογαριάζουν τίποτε άλλο εκτός από τα κέρδη τους. Οι οργανισμοί που βρίσκονται στην υπηρεσία τους (ΝΑΤΟ, Ε.Ε., κ.α (που σέρνουν και τον Ο.Η.Ε.), καταπατούν κάθε έννοια ανεξαρτησίας και διεθνούς δικαίου. Θέλουν να εισβάλλουν σε όποια χώρα νομίζουν, με διάφορα προσχήματα. Νομοθετούν καταργώντας κάθε κοινωνικό, εργασιακό, ασφαλιστικό δικαίωμα. Οι νόμοι που ψηφίζονται στην Ε.Ε. και επικυρώνονται στη συνέχεια από τη χώρα μας, σκοπό έχουν να μην αφήσουν τίποτε όρθιο από δικαιώματα που βλάπτουν τη κερδοφορία των τραπεζιτών, εφοπλιστών, βιομηχάνων και άλλων «δουλευταράδων».
Το φαινόμενο αυτό το ζούμε και στο δικό μας χώρο εργασίας, όπου τα τελευταία χρόνια οι εξελίξεις είναι αρνητικές. Ζητάμε να πάρουμε τα δεδουλευμένα νυχτερινά που έκοψαν και είχαν υποσχεθεί ότι θα μας έδιναν από το 2004. Ζητάμε να αναγνωρισθεί το επάγγελμά μας ως επικίνδυνο και ανθυγιεινό με ότι αυτό συνεπάγεται και όχι τα ψίχουλα της αύξησης του 2% ανά έτος, όχι πλασματική πενταετία. Ζητάμε 25 χρόνια εργασίας με συντάξιμες αποδοχές στο 80% και καταβολή επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας.
Στον κατάλογο των αιτημάτων μας, θα πρέπει να προστεθεί και η κάλυψη 4.000 κενών οργανικών θέσεων στην Πυροσβεστική Υπηρεσία. Οι συνάδελφοι σήμερα καλούνται να καλύψουν με εργατοώρες τα κενά των 4.000 υπαλλήλων, με επιπλέον υπηρεσίες και «επιφυλακές» που ποτέ δεν αμείβονται. Το Πυροσβεστικό Κλιμάκιο Ραχών Ικαρίας έχει 15 οργανικές θέσεις εργασίας, ενώ λειτουργεί με έξι ή επτά αποσπασμένους για ένα μήνα από την Πυροσβεστική Υπηρεσία Σάμου και τα Κλιμάκια Καρλοβάσου και Αγίου Κηρύκου. Συνεπώς, τα κλιμάκια αυτά υπολειτουργούν, οι συνάδελφοι δεν παίρνουν άδειες ενώ κάνουν επιπλέον υπηρεσίες και συλλέγουν ρεπό τα οποία μένουν αδιάθετα, φθάνοντας και τα 250. Πρόβλημα δημιουργείται επίσης στους συναδέλφους από τη Σάμο, οι οποίοι αναγκάζονται να αφήσουν πίσω τις οικογένειές τους και να μεταφερθούν στο κλιμάκιο Ραχών Ικαρίας, σε ένα χώρο 12 τετραγωνικών μέτρων, μη έχοντας την οικονομική δυνατότητα να ενοικιάσουν και δεύτερο σπίτι.
Δεν αρκεί όμως να επισημαίνουμε τα κακώς κείμενα του επαγγέλματος. Οι κυβερνήσεις μας θέλουν απαθείς, αδιάφορους και αμέτοχους στα κοινά. Ενισχύουν ποικιλότροπα το κυβερνητικό συνδικαλισμό, μετατρέποντας τα σωματεία σε «μαγαζάκια» για να «εξυπηρετούν» δήθεν εμάς, τους εργαζόμενους, εγκλωβίζοντάς μας και καθοδηγώντας μας χαμηλόφωνα, μακριά από τα προβλήματα που μας απασχολούν και μας πισωγυρίζουν εργασιακά.
Ας δείξουμε λοιπόν σε όλους αυτούς που μας θέλουν άβουλους και του χεριού τους, ότι είμαστε διατεθειμένοι να διεκδικήσουμε.
Δεν έχουμε άλλο δρόμο. Να δραστηριοποιηθούμε μέσα στα σωματεία, να απομονώσουμε τους υποταγμένους, να λειτουργήσουμε μαχητικά και από κοινού στις τοπικές ενώσεις, στηρίζοντας συναδέλφους που μπαίνουν μπροστά, αγνοώντας κάθε συναλλαγή. Δεν ταξιδεύουμε στο όνειρο, διεκδικούμε αυτό που μας ανήκει.
Αξίζει τον κόπο «χαμένη μάχη είναι μόνο αυτή που δε δόθηκε».