ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΟΙ ΝΕΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΣ

του Τσάκωνα Χρήστου

Πυρονόμου

 

Σχετικά με την Ελληνική νομοθεσία

και τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης

 

Με την τελευταία ρύθμιση του χρόνου εργασίας και τον Ν. 3385/05 «για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας» από την Κυβέρνηση, συνεχίζεται η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων με την κατάργηση του 8ώρου και των ορίων της εργάσιμης ημέρας επιστρέφοντας στις εργασιακές σχέσεις των αρχών του 1900 και πριν.

Η ρύθμιση αυτή έρχεται να συμπληρώσει μια σειρά από νομοθετικές ρυθμίσεις που άρχισαν το 1990 με το νόμο 1890/90 (άρθρο 40) που δινόταν η δυνατότητα 6μηνης διευθέτησης με ανώτατο όριο ημερήσιας εργασίας το 9ωρο και εβδομαδιαίας το 48ωρο.

Με τον Ν. 2639/98 (άρθρο 3) δόθηκε η δυνατότητα εξάμηνης διαχείρισης του χρόνου για υπέρβαση του ωραρίου κατά μια ώρα ημερησίως για τρεις μήνες, είτε ετήσιας διαχείρισης του χρόνου με υπέρβαση του ωραρίου κατά 2 ώρες για 6 μήνες (10ωρο). και στις δύο περιπτώσεις προέβλεπε ανώτατο όριο την εβδομάδα τις 48 ώρες.

Με τον Ν. 2874/2000 (άρθρο 5) (νόμος Γιαννίτση) ισχύουν τα ίδια με τους προηγούμενους και ο συνολικός αριθμός των διευθετούμενων ωρών είναι 138 ώρες, αυτόν τον χρόνο τον διαθέτουν οι επιχειρήσεις ανάλογα με τις ανάγκες τους χωρίς καταβολή αποζημίωσης.

Με τον νέο Ν. (3385/05) καθιερώνεται η ετήσια διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου με την αύξηση του ημερήσιου χρόνου εργασίας στις 10 ώρες χωρίς πληρωμή (άρθρο 2). Επίσης προβλέπει την ετήσια διευθέτηση 256 ωρών χωρίς αμοιβή που θα μπορεί να κατανεμηθεί σε 32 εβδομάδες με μείωση της τιμής των υπερωριών κατά 50%.

Οι νόμοι αυτοί ακολουθούν τις σχετικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απορρέουν από τη στρατηγική της συνόδου της Λισσαβόνας για αύξηση του ημερήσιου και εβδομαδιαίου εργάσιμου χρόνου πέραν των 65 ωρών και υπερεκμετάλλευση της εργατικής δύναμης της μόνης αξίας που υπόκειται σε μειώσεις για την αύξηση των κερδών των μεγαλοβιομήχανων και των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων.

Ευρωπαϊκές οδηγίες

 

Θεμέλιος λίθος είναι η οδηγία 93/104/ΕΚ που ενσωμάτωσε (άρθρο 3) την υποχρεωτική ανάπαυση 11 ωρών το 24ωρο δίνοντας το δικαίωμα στους εργοδότες στην καθιέρωση 13 ωρών εργασίας, Επίσης δόθηκε η δυνατότητα ρύθμισης σε 4μηνη βάση αλλά και σε 6μηνη ή ετήσια με την σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων.

Το 2003 ήλθε η οδηγία 2003/88/ΕΚ που εισήγαγε τον όρο opt - out που σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση, «εθελούσια» παράταση του μέσου εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας σε απευθείας διαπραγμάτευση (παράκαμπτε τα συνδικάτα και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις).

Η δίψα της εργοδοσίας να ρίξει την τιμή της εργατικής δύναμης στα κατώτατα όριά της έφερε την οδηγία COM (2004) 0607 η οποία επεξεργάστηκε από τον Σοσιαλδημοκράτη Ισπανό ευρωβουλευτή Α. Cercas (Αλεχάντρο Σέρκας) το όνομα του οποίου πήρε και η σχετική οδηγία όπου υιοθετείται, 1) ο ενεργός χρόνος εφημερίαςανενεργός χρόνος εφημερίας (inactive part of on-call time) όπου ο ανενεργός χρόνος εφημερίας θα είναι στη διάθεση του εργοδότη χωρίς πληρωμή, διατηρείται η ρήτρα opt-out και η διευθέτηση δεν έχει ημερήσια βάση η εβδομαδιαία, αλλά ετήσια! (on-call time) και 2) ο

Η οδηγία δίνει τη δυνατότητα επέκτασης της εβδομάδας στις 65 - 78 ακόμη και στις 89 ώρες !!!

Οι συνέπειες για τους εργαζόμενους θα είναι οδυνηρές, θα υπάρχει απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, μηδενικός ελεύθερος χρόνος, αύξηση των εργατικών ατυχημάτων και ο εργαζόμενος θα γίνει έρμαιο στα χέρια της εργοδοσίας χρησιμοποιώντας τον όσες ώρες χρειάζεται χωρίς αμοιβές, κλέβοντας τον ελεύθερο χρόνο του και απομυζώντας τον μέχρις εξάντλησης προκαλώντας ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία του, βλάβες που δεν αναπληρώνονται με οποιαδήποτε μείωση του χρόνου εργασίας σε άλλο χρόνο, καθότι οι βλάβες στην υγεία είναι ανεπανόρθωτες.

Για την ιστορία: Την τροπολογία αυτή ψήφισαν την Τετάρτη 10-Μαΐου-2005 οι ευρωβουλευτές της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού. Την καταψήφισε μόνο το Κ.Κ.Ε.

Στο Πυροσβεστικό Σώμα οι αντιδραστικές εργασιακές σχέσεις έχουν μόνιμη εφαρμογή πριν από χρόνια, π.χ. ο χρόνος της επιφυλακής δεν νοείται ως εργάσιμος χρόνος, παρά το ότι ο Πυροσβέστης δεν μπορεί να κάνει βήμα και αναγκάζεται να είναι στο πόδι 24ωρα. Ούτε ο χρόνος εργασίας πέραν του ωραρίου πληρώνεται με τις ατέλειωτες ώρες εργασίας στα συμβάντα μέχρις εξάντλησης. Δωρεάν λοιπόν εργασία που έχει τα χαρακτηριστικά «στρατιωτικής αγγαρείας» κατόπιν διαταγής και όχι καθορισμένης εργασίας ενός μισθωτού δημοσίου Υπαλλήλου. Μετά δε την ανάληψη της δασοπυρόσβεσης με σχετική ευκολία επιβλήθηκαν χειρότερες καταστάσεις καθότι δεν υπήρξε οργανωμένη αντίδραση από τη πλειοψηφία της Ομοσπονδίας (ΠΑΣΚΠ - ΔΑΚΥΠΣ).

Τώρα μπορούν να πάνε παραπέρα, να εφαρμόσουν το 12ωρο και να είναι νομιμότατοι!!, ή εφαρμόζοντας την τροπολογία ΣΕΡΚΑΣ, να κρατάνε τον Πυροσβέστη μέσα στην Υπηρεσία!! όπως γίνεται ήδη σε αλυσίδα πολυκαταστημάτων που ο εργαζόμενος παραμένει στο χώρο του καταστήματος και όταν παρουσιαστεί ανάγκη και αύξηση των πελατών καλούν τον εργαζόμενο από τα μεγάφωνα να πιάσει δουλειά!!

Ας μην επαναπαυόμαστε, είδαμε τι έγινε στον ΟΤΕ και στις Τράπεζες, όλα δείχνουν ότι σειρά έχει το ωράριο μας, Ένας από τους λόγους (υπάρχουν περισσότεροι), που δεν μας αναγνωρίζουν το βαρύ και ανθυγιεινό είναι και αυτός. Βαρύ και ανθυγιεινό σημαίνει μειωμένα ωράρια, μείωση του χρόνου παραμονής στα συμβάντα, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας κατά τις επεμβάσεις και όχι αύξηση του εργάσιμου βίου.

Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός ο οποίος κυριαρχεί στα συνδικαλιστικά μας όργανα, δεν ανταποκρίνεται στην διεκδίκηση ανθρώπινου βασικού μισθού για την εργατική μας δύναμη. Περιορίζεται σε «διεκδικήσεις» επιδομάτων -ψίχουλα. Υπονομεύει τα δικαιώματά μας,

Τι να κάνουμε;

Με απλά λοιπόν λόγια χρειάζεται ΑΓΩΝΑΣ και συσπείρωση στις αγωνιστικές συνδικαλιστικές δυνάμεις και όχι στις δυνάμεις του συμβιβασμού και τον εργοδοτικού συνδικαλισμού ,όπως είναι η Π.Α.Σ.Κ. Π. και η Δ.Α.Κ.Υ.Π.Σ. που χρόνια τώρα με τις τακτικές τους και την εναλλαγή τους στο τιμόνι της Ομοσπονδίας εκτονώνουν την αγωνιστική διάθεση των πυροσβεστών και αφήνουν τα εργασιακά μας δικαιώματα ανυπεράσπιστα.

Χρειάζεται αγώνας με κάθε μέσο:

- Για την υπεράσπιση του ωραρίου και 5θημέρου με απαίτηση για την αυστηρή του τήρηση σύμφωνα με το νόμο,

- Για κατώτατες αποδοχές τα 1.300 € στον βαθμό του Πυροσβέστη, με ενσωμάτωση των επιδομάτων, πληρωμή των ωρών υπερεργασίας με βάση το υπάρχον εργατικό Δίκαιο και όχι μόνο χορήγηση ρεπό. Η εργασία να πληρώνεται! Δεν νοείται δωρεάν εργασία, δεν είμαστε πρόσκοποι ούτε εθελοντική ομάδα, αλλά εργαζόμενοι!

- Αναγνώριση της ανθυγιεινής βαριάς και επικίνδυνης εργασίας,

- Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, πλήρη σύνταξη στα 25 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας με υπολογισμό του 80% του τελευταίου βασικού μισθού για τις συντάξιμες αποδοχές. Κ.λ.π. Αυξήσεις που να καλύπτουν τις ανάγκες της εργατικής οικογένειας, δωρεάν υγεία παιδεία, περίθαλψη κ.α.

Η δικαιολογία για έλλειψη χρημάτων δεν πείθει. Αυτό ισχύει μόνο όταν πρόκειται για εργαζόμενους και για παροχές στο κοινωνικό σύνολο. Την ίδια στιγμή που οι ισολογισμοί των μεγάλων επιχειρήσεων αποδίδουν κέρδη μέχρι και 1400% (έρευνα της HELLAS STAT.AE που δημοσιεύτηκε στις 30/9/05). Η δε μείωση του φορολογικού συντελεστή σταδιακά μέχρι το 2007 για τις επιχειρήσεις σε 25% από 35%, φέτος μόνο θα φέρει 800 δις στα ταμεία των μεγαλοεπιχειρηματιών (στοιχεία Γ.Σ.Ε.Ε). Χώρια τις κάθε λογής ενισχύσεις των πολλών δις στην «ευπαθή» τάξη των μεγαλοκαρχαριών του τόπου.

Λύση υπάρχει και είναι:

• Η στήριξη της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης Πυροσβεστών.

• Η κοινή πάλη με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων.

• Να εγκαταλειφθεί ο Κυβερνητικός Συνδικαλισμός και οι εκπρόσωποί του.