της Αρχιπυροσβέστριας Βαρβάρας Σαρδέλη

• Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είμαστε στην διάθεση της υπηρεσίας πέρα του ωραρίου μας χωρίς να υπάρχει έκτακτη ανάγκη, χωρίς να αμειβόμαστε για αυτήν την υπερεργασία όπως νόμιμα προβλέπεται και να τιμωρούμαστε κι από πάνω αν δεν παρουσιαστούμε όταν μας καλέσουν.

• Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να παρακαλάμε συναδέλφους από άλλες βάρδιες να καλύψουν τη θέση μας για να πάρουμε ένα ρεπό ή την άδειά μας.

• Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει εμείς να καλύπτουμε το εργασιακό κενό της υπηρεσίας επιμηκύνοντας μισή ώρα και βάλε κάθε μέρα όλη την αντιπυρική περίοδο για τα δασικά περιπολικά.

Δεν καταλαβαίνω γιατί , γιατί , γιατί.....

Αμέτρητα τα γιατί συνάδελφοι αλλά το μεγαλύτερο είναι γιατί δεν αντιδράμε;;

Δεν έχουμε φωνή μέσω του συνδικαλιστικού μας οργάνου;

Απ΄ ότι φαίνεται η φωνή μας δεν ακούγεται εκεί. Οι συνάδελφοι που ζήτησαν την ψήφο μας για να μας εκπροσωπούν δεν μας ακούνε. Δεν μας ενημερώνουν, δεν αντιδρούν όταν παραβιάζονται τα δικαιώματά μας. Δεν μας καλούν σε αγώνες. Τι κάνουν; Τι έκαναν αλήθεια πέρυσι όταν εφαρμόστηκε το απάνθρωπο ολυμπιακό ωράριο; Μας κάλεσαν φέτος βάζοντας πούλμαν (γιατί βέβαια κανείς μας δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να το κάνει από μόνος του) να διαδηλώσουμε στην έκθεση της Θεσσαλονίκης για τον εμπαιγμό της αναγνώρισης της δουλειάς μας ως επικίνδυνη και ανθυγιεινή; Πώς αντέδρασαν φέτος για τις παράνομες επιφυλακές και τις περικοπές των ρεπό και των ημερών άδειας;

Οι ανακοινώσεις για τους «αγώνες» μπαίνουν στις Υπηρεσίες μια μέρα πριν ή την ίδια μέρα ή και καθόλου μερικές φορές και πραγματικά αυτή η στάση γεννά ερωτηματικά Μήπως οι συγκεκριμένες πλειοψηφίες δεν μας θέλουν αγωνιστές και διεκδικητές; Μήπως μέσω της συνδικαλιστικής δύναμης που εμείς με την ψήφο μας τους δώσαμε καλύπτουν μικροκομματικά και προσωπικά συμφέροντα;

Δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των καιρών. Ας καλέσουν μια γενική συνέλευση να κάνουν απολογισμό, να μας πουν τι σκέφτονται να κάνουν, να μας προτείνουν διεξόδους για τις παράνομες επιφυλακές, για τα ρεπό που δεν τελειώνουν, για τις άδειες που δεν βγαίνουν, για τις αυθαιρεσίες ανώτερων, για τα εκτός αρμοδιότητας συμβάντα που μας επιβάλλεται να επέμβουμε και για όλα όσα ο καθένας μας αγωνιά και ζητά λύση.

Αν δεν έχουν να πουν κάτι ας σωπάσουν και ας αποσυρθούν. Δεν είναι οι μόνοι άξιοι ανάμεσά μας. Όλοι έχουμε φωνή. Θα αναδείξουμε εμείς με τη συμμετοχή μας άλλους πιο άξιους , πιο ικανούς.

Αυτό το φύλλο είναι μια αρχή. Ένα μικρό βήμα. Όλοι μπορούμε να γράψουμε, να εκφραστούμε, να καταγγείλουμε να διεκδικήσουμε.

Τα προβλήματά μας συνάδελφοι

δεν έχουν βαθμούς και χρώματα.

Είναι κοινά, πολλά και σοβαρά.

Ας ξεπεράσουμε την απάθεια και τις φοβίες μας.

Είμαστε εργαζόμενοι και δεν έχουμε μόνο υποχρεώσεις, έχουμε και δικαιώματα.