ΔΥΝΑΜΗ –ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ & ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ μέρος 1ο

του Μιχαήλ Μιχαήλ
Μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ.
Εκπροσώπου της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης Πυροσβεστών
& Υπεύθυνου της περιοδικής έκδοσης « η Φωνή του Πυροσβέστη»

Το Πυροσβεστικό Σώμα είναι ένας οργανισμός που για να έχει σωστά αποτελέσματα σε επίπεδο απόδοσης ως προς τις αρμοδιότητες του στηρίζετε σε τρεις βασικούς αντικειμενικούς παράγοντες :
Στο ανθρώπινο δυναμικό - τον εξοπλισμό και τις κτιριακές υποδομές του .
Η συνάρτηση αυτών των τριών παραγόντων και ο τρόπος που δημιουργούνται οι δομές υποστήριξης και οργάνωσης τους καθορίζουν και το αποτέλεσμα .
Δεν μπορεί να υπάρξει το επιθυμητό αποτέλεσμα με μακροπρόθεσμη προοπτική όταν ένας από τους τρεις παράγοντες υπολείπεται του άλλου ή δεν γίνει κατορθωτό να αξιοποιηθούν και οι τρεις παράγοντες μέσα από ένα κοινό πλαίσιο σχεδιασμού και οργάνωσης .
Ένα χτυπητό παράδειγμα εμφανέστατο σήμερα είναι οι δείκτες εξέλιξης προσωπικού και εξοπλισμού .
Στασιμότητα στις προσλήψεις επί μία πενταετία από το 2000 με ραγδαία πτωτική τάση του αριθμού των υπηρετούντων υπαλλήλων και την ίδια χρονική περίοδο έχουν ξεκινήσει και ολοκληρώνονται στις μέρες μας ,έστω και κάτω από την πίεση των υποχρεώσεων για τη ανάληψη της Ολυμπιάδας σημαντικού μεγέθους εξοπλιστικά προγράμματα .
Επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα που επιβεβαιώνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει μακροπρόθεσμη προοπτική έστω για τον έναν παράγοντα όταν υποθέσουμε ότι υπάρχει σε επάρκεια όπως είναι ο εξοπλισμός , την στιγμή που δεν υπάρχουν οι υποδομές για να τον στεγάσουν άρα και να τον προστατεύσουν και δεν υπάρχει το αντίστοιχο προσωπικό επίσης για να τον αξιοποιήσει και να τον συντηρήσει σωστά .
Βασικότερος παράγοντας που η έλλειψη του επηρεάζει όλο το φάσμα των παραγόντων που καθορίζουν την λειτουργία του Π. Σ είναι η έλλειψη προσωπικού .
Δεν μπορεί να γίνει υλοποίηση του σχεδιασμού ,να στηριχθούν και να αποδώσουν οργανωτικές προσπάθειες , να αξιοποιηθεί σωστά και αποτελεσματικά ο εξοπλισμός , να δημιουργηθούν συνθήκες αναβάθμισης της εκπαίδευσης , της έρευνας κ.λ.π. .
Πάνω απ ΄όλα όμως δημιουργεί ανασφαλείς συνθήκες εργασίας , επιφέρει κόπωση στο υπάρχον προσωπικό παράγοντες που με την σειρά τους επιδρούν στην ψυχοσωματική κατάσταση του υπαλλήλου και δημιουργούν φαινόμενα αποθάρρυνσης και αποστασιοποίησης .
Όπως επίσης δεν μπορεί να αξιοποιηθεί σωστά εάν υπήρχε ικανοποιητικός αριθμός προσωπικού όταν λείπουν ο εξοπλισμός και οι κτιριακές υποδομές που θα κάλυπταν πλήρως τις ανάγκες στέγασης , εκπαίδευσης κ.λ.π..
Στην μακρόχρονη πορεία του το Π.Σ. δεν βρέθηκε με κανέναν από τους τρεις παράγοντες σε επάρκεια .
Παρ΄ όλα αυτά είναι γεγονός ότι το Πυροσβεστικό Σώμα τα τελευταία χρόνια έχει τύχη της καθολικής αναγνώρισης από την Ελληνική Κοινωνία αφού πλέον φαντάζει και επί της ουσίας είναι η μόνη υπηρεσία που συνδράμει τον πολίτη όταν βρίσκετε αντιμέτωπος με δυσάρεστες καταστάσεις εξαιτίας φυσικών καταστροφών η ατυχημάτων.
Ενώ είναι γνωστό σε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου μας πλέον το οριακό σημείο που έχει φθάσει το Π.Σ. εξαιτίας των σοβαρών ελλείψεων κυρίως σε προσωπικό γεγονός που επισημάνθηκε με πολύ γλαφυρό τρόπο και από την σημερινή φυσική ηγεσία σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου .
Λόγω όμως ότι οι επεμβάσεις του Π.Σ. στα διάφορα συμβάντα αγγίζουν την ευαισθησία της κοινής γνώμης κυρίως όταν στέφονται με επιτυχία ,για τον λόγο αυτό επισκιάζονται οι όποιες επισημάνσεις γίνονται για τα μεγάλα και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο κλάδος και δεν γίνετε αντιληπτή απ΄ αυτήν η άμεση αναγκαιότητα για άσκηση πίεσης με σκοπό να δοθούν λύσεις .
Προς την κατεύθυνση αυτή φυσικά βοηθάει κυρίως η χρόνια εκκωφαντική ανυπαρξία της συνδικαλιστικής παρέμβασης .
Επί πραγματικής βάσης λοιπόν και άσχετα από την έντεχνη τακτική της προηγούμενης Φυσικής και Πολιτικής Ηγεσίας για την χρήση των Μ.Μ.Ε με σκοπό την δημιουργία εντυπώσεων και προσδοκιών στον Ελληνικό Λαό δυσανάλογων των πραγματικών δυνατοτήτων του Π.Σ , η προσφορά των εργαζομένων στο Π.Σ είναι μεγάλη .
Η προσφορά αυτή έτυχε της ανάλογης πολιτικής εκμετάλλευσης από την προηγούμενη κυβέρνηση και χρησιμοποιήθηκε σαν σωσίβιο σωτηρίας για να παρουσιαστεί ως αποτέλεσμα της δικής της πολιτικής και να καλύψει όσο μπορεί το μεγάλο έλλειμμα της κοινωνικής της ευαισθησίας σε θέματα που έχουν να κάνουν με την προστασία του Ελληνικού λαού από αναπάντεχους κινδύνους και φυσικές καταστροφές .
Εάν θέλουμε να κατανοήσουμε όμως την σημερινή πορεία του Πυροσβεστικού Σώματος σε τι πλαίσια κινείτε , τι ανάγκες έρχεται να καλύψει με την σημερινή του δομή και πάνω σε ποια βάση πρέπει να λειτουργήσει για να είναι σε θέση να προσφέρει κατά τον καλύτερο τρόπο τις υπηρεσίες του προς τον Ελληνικό Λαό , πρέπει να συνδέσουμε την μακρόχρονη πορεία του με τις θεσμικές αλλαγές που έγιναν από το 1998 και μετά (μεταφορά δασοπυρόσβεσης ) μέσω των οποίων μπήκε σε εφαρμογή η σταδιακή μετεξέλιξη του Π.Σ. για την εξυπηρέτηση αντιλαϊκών πολιτικών .
Στο Π.Σ. από την ημέρα ίδρυσης του δεν έγιναν σοβαρές προσπάθειες εκσυγχρονισμού του που θα το καθιστούσαν ισάξιο των σύγχρονων απαιτήσεων .
Ουραγός του δημοσίου τομέα ήταν έξω από τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της εκάστοτε κυβέρνησης , με υπο χρηματοδότηση , δομημένο και οργανωμένο σε μία στρατιωτικού τύπου αντίληψη πλαισιωμένη από έναν αντιδημοκρατικό εσωτερικό κανονισμό που έγινε τροχοπέδη και για την υποτυπώδη ακόμη προσπάθεια εκσυγχρονισμού του .
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν να βρίσκεται στο τελευταίο επίπεδο από πλευράς οργάνωσης , υποδομής , στελέχωσης , εκπαίδευσης μέχρι πριν λίγα χρόνια σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Ορισμένα στατιστικά δεδομένα υποδηλώνουν σε τι στασιμότητα είχε υποχρεωθεί το Π.Σ .

Δ Υ Ν Α Μ Η
Το 1991 ανά 1.000 κατοίκους αντιστοιχούσε 0,6 πυροσβέστης . Η μικρότερη αναλογία στην Ευρώπη .
Παρατηρείτε μεγάλη αναντιστοιχεία αναλογικής εξέλιξης σε επίπεδο προσλήψεων και δραστηριοτήτων του Π.Σ. , η σύγκριση των δεδομένων της 15ετίας 1983 – 1998 είναι καθρέπτης αυτής της κατάστασης .

Υπηρετούσα δύναμη το έτος 1983 : 5.090
Συμβάντα Γενικά : 30.513 Πυρκαγιές: 13.683
« « 1998 : 5.947
« « 71.872 « 33.136

Αύξηση 15ετίας:
Σε Δύναμη + 857 Συμβάντα Γενικά + 41.359 Πυρκαγιές + 19.453
Ποσοστιαία αύξηση
16,84% 135,54% 142 %

Και ενώ βάση των νέων δεδομένων της Δασοπυρόσβεσης υπήρξε μία αύξηση προσωπικού που έφθασε το 2.000 στις 4.000 περίπου ( 9.974 ) αριθμός φυσικά που υπολείπονταν κατά πολύ και από τις οργανικές θέσεις ( 12.376 )αλλά και από τις πραγματικές ανάγκες , από το 2003 άρχισε σταδιακά να μειώνετε το δυναμικό αφού δεν γίνονται προσλήψεις στις 9.821 θέσεις , το 2.004 στις 9.600 ,σήμερα στις 9.060 με 3.705 κενά στην οργανική δύναμη των 12.765 ,ενώ αντίστοιχα υπάρχει μία σταθερή πορεία ανόδου των συμβάντων που έφθασαν το 2003 στα 76.841.
Ας θυμηθούμε λίγο τα επιχειρήματα όσων υπηρεσιακών και συνδικαλιστικών παραγόντων τότε το 1998 διατυμπάνιζαν τα καλά που θα προκύψουν μακροπρόθεσμα από την μεταφορά της δασοπυρόσβεσης έστω και χωρίς προϋποθέσεις σε εκείνη την φάση , αγνοώντας τις δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού ότι η μεταφορά γίνετε καθαρά για λόγους δημοσιονομικών αναγκών στα πλαίσια της σύγκλησης των δεικτών της οικονομίας με τους στόχους που έθετε η Ε.Ε.
Επικαλούνταν ότι θα γίνουν προσλήψεις όταν ούτως ή άλλως έπρεπε να γίνουν αφού το σώμα είχε μεγάλες ελλείψεις για τις αρμοδιότητες που είχε έως τότε .

Μίλαγαν για κίνδυνο υποβάθμισης του Π.Σ μέχρι και κίνδυνο εξαφάνισης του .

Και ερχόμαστε σήμερα μετά από 6 ολόκληρα χρόνια που έπρεπε υποτίθεται να διορθωθούν όλα τα κακώς κείμενα να είμαστε σε χειρότερη θέση από εκεί που ξεκινήσαμε σε εργασιακές σχέσεις – δύναμη , οργάνωση και υποδομές ( βλέπε κλιμάκια ) με εξαίρεση τον εξοπλισμό .


Συγκριτικά στοιχεία δύναμης : 1998
Οργανική Δύναμη : 7.006 Υπηρετούσα : 5.947 Κενά : 1.059 15 %
2005
« : 12.765 « : 9.060 « : 3.705 29%

Το 1998 λοιπόν τα κενά αντιστοιχούσαν στο 15% των Οργανικών θέσεων , το 1/6 σχεδόν της οργανικής δύναμης .
Το 2005 αντιστοιχούν στο 29 % της οργανικής δύναμης !!! . Το 1/3 σχεδόν της Οργανικής δύναμης είναι κενές θέσεις .
Οι αριθμοί πλέον μιλούν από μόνοι τους και εμείς ακόμη μακαρίζουμε .
Η προσπάθεια να καλυφθούν τα κενά στα πλαίσια εφαρμογής των πολιτικών για την μερική απασχόληση με εποχικό προσωπικό και με έναν ατελέσφορο και ανέξοδο εθελοντισμό που αποκτάει χαρακτήρα στυγνής εκμετάλλευσης της αγωνίας χιλιάδων νέων που προσδοκούν να αποκτήσουν μόρια για μελλοντική πρόσληψή τους στο Π.Σ. , το μόνο που πετυχαίνει είναι να υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών του σώματος .