«ΕΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ
δείχνει τους ενόχους και τι θα μπορούσε να είχε σωθεί &
ερωτήματα προς τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης που περιμένουν απάντηση»
του Μιχαήλ Μιχαήλ
Μέλους του Δ.Σ. της Π.Ο.Ε.Υ.Π.Σ.
Με αφορμή τις μεγάλες πυρκαγιές στην Λακωνία και τη Χαλκιδική και τις συνέπειες που αυτές είχαν, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο ως γεγονός ότι για όλα αυτά η Ενωτική Αγωνι-στική Κίνηση Πυροσβεστών είχε προειδοποιήσει επανειλημμένως.
Και δεν αναφερόμαστε μόνο για την περίοδο που ακολούθησε μετά την ανάθεση της δασοπυρόσβεσης στο Π.Σ που λίγο πολύ όποιος ήθελε να σταθεί απέναντι στην νέα κατάσταση αντικειμενικά με όλα όσα συνέβαιναν μπορούσε να εξαγάγει ασφαλή συμπεράσματα για το που οδηγούνται τα πράγματα. Αναφερόμαστε στην περίοδο (1997) που ακόμη γίνονταν οι διεργασίες για την μεταφορά της δασοπυρόσβεσης.
Η τότε συνδικαλιστική παράταξη Κίνηση Ενότητας Πυροσβεστών (Κ.Ε.Π. που συνέχειά της αποτελεί η Ε.Α.Κ.Π.) επί ημερών της Πανελλήνιας Ένωσης Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος (Π.Ε.Υ.Π.Σ.) αφού είχε εκτιμήσει όλα τα δεδομένα κάνοντας την λεπτομερή ανάλυση τους, προειδοποιούσε για τους κινδύνους και ζητούσε από την τότε συνδικαλιστική Ηγεσία της Π.Ε.Υ.Π..Σ. να αντιδράσει ώστε να εξασφαλιστούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να μην υπάρξουν συνέπειες τόσο σε επίπεδο της πυρασφάλειας της χώρας, όσο και στις εργασιακές μας σχέσεις.
Το 4σέλιδο έγγραφο το οποίο υπογράφει ως μέλος του Δ.Σ. της Π.Ε.Υ.Π.Σ. ο παλαίμαχος αγω-νιστής και πρωτεργάτης του συνδικαλιστικού μας κινήματος Πύραρχος Ε.Α. Δρίτσας Παναγιώτης είναι αποκαλυπτικό ντοκουμέντο (βλέπε ιστοσελίδα Ε.Α.Κ.Π.).
Με όσα έχουν ακολουθήσει στα 8 χρόνια από τον Μάιο του 1998 έγινε αντιληπτό και από τον πλέον ανυποψίαστο στην βάση ποιών συμφερόντων και ποιών σκοπιμοτήτων έγινε η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή για την μεταφορά της δασοπυρόσβεσης χωρίς προϋποθέσεις. Γιατί ακολούθησε η συστηματική απαξίωση της Δασικής υπηρεσίας στον τομέα της πρόληψης. Και γιατί ενισχύθηκε η αντιδασική νομοθεσία με μία σειρά νομοθετικά και προεδρικά διατάγματα με αποκορύφωμα την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος.
Μία πολιτική που είχε μακροπρόθεσμη προοπτική για να ολοκληρωθεί πλήρως ο σχεδιασμός της εμπορευματοποίησης του δασικού πλούτου της χώρας υπέρ των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Πολιτική την οποία ακολούθησαν απαρέγκλιτα και οι σημερινοί κυβερνώντες με ευλάβεια, αδιαφορώντας πλήρως τόσο για τον δασικό μας πλούτο όσο και για τις ζωές και τις περιουσίες των Ελλήνων πολιτών και πολύ περισσότερο για την ασφάλεια και τις συνθήκες εργασίας των πυροσβεστών.
Είναι άκρως υποκριτικό να τολμούν οι πρώην κυβερνώντες που επί των ημερών τους ξεκίνησε η συστηματική ναρκοθέτηση του συστήματος πυρασφάλειας της χώρας και το ξεθεμελίωμα των εργασιακών μας δικαιωμάτων, να ζητούν υποκριτικά απόδοση ευθυνών και να ωρύονται για τις καταστροφές που έγιναν.
Θα θυμίσουμε ότι οι προσλήψεις στο Π,Σ σταμάτησαν το 2.000 και οι 350 που είχαν εξαγγελθεί και ακυρώθηκαν το 2004 από την σημερινή κυβέρνηση, όταν τα κενά ανέρχονταν σε 3.500 ήταν για να σωθούν τα προσχήματα, όπως ακριβώς κάνουν και οι σημερινοί κυβερνώντες με τις 550 προσλήψεις.
Η πυρασφάλεια της χώρας και κυρίως του δασικού μας πλούτου στηρίχθηκε σε ένα πλέγμα υποδομών από υπηρεσίες και κλιμάκια που το μόνο κριτήριο δημιουργίας τους ήταν οι σχέσεις των τοπικών παραγόντων με την κεντρική εξουσία και όχι οι πραγματικές ανάγκες της κάθε περιοχής που θα ήταν αποτέλεσμα συστηματικής και τεκμηριωμένης μελέτης. Ιδίως τα Πυροσβεστικά κλιμάκια λειτούργησαν στοιχειωδώς από προσωπικό με υποτυπώδεις εξοπλισμό και σε εγκαταστάσεις ελεεινής μορφής τα περισσότερα.
Δεν έγινε καμία κίνηση ουσιαστικής και συνολικής αναδιοργάνωσης του Π.Σ. παρ’ ότι ήταν απαραίτητη αναγκαιότητα για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις νέες σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις. Η εκπαίδευση παρέμεινε στα ίδια και χειρότερα επίπεδα των περασμένων δεκαετιών. Παντελή έλλειψη έρευνας, καμία ουσιαστική αξιοποίηση εκατοντάδων επιστημόνων δασολόγων, δασοπόνων κ.λ.π.
Η μόνη ουσιαστική αναβάθμιση στο Π.Σ. έγινε σε επίπεδο υψηλόβαθμων στελεχών και ειδικότερα σε όσα από αυτά τα στελέχη χωρίς κανέναν ενδοιασμό προσέφεραν ψυχή και σώμα για να περάσουν οι αντιλαϊκές και αντεργατικές πολιτικές σε βάρος των εργαζομένων του κλάδου.
Και όσο χειροτέρευαν οι όροι λειτουργίας του Π.Σ. τόσο αναβαθμίζονταν η επικοινωνιακή προπαγάνδα από τα Μ.Μ.Ε. των «αναβαθμι-σμένων στελεχών» που στόχο είχε να καλύψει τα τρωτά σημεία του Π.Σ. και τα βογκητά των Πυροσβεστών που στέναζαν κάτω από τις απάνθρωπες συνθήκες που τους υποχρέωναν και υποχρεώνουν μέχρι σήμερα να δουλέψουν.
Ας θυμηθούμε από πότε έφθασαν οι δείκτες ασφάλειας για τους Πυροσβέστες στο κόκκινο. Τους 16 νεκρούς συναδέλφους μας και τους δεκάδες σακατεμένους ψυχολογικά και σωματικά μέσα σε τρία χρόνια ποιος πρέπει να τους χρεωθεί; Η κακή τους τύχη ή μήπως η συγκεκριμένη πολιτική επιλογή και οι υπερασπιστές της που δημιούργησε τέτοιες ανασφαλείς συνθήκες;
Για τους νεκρούς αυτούς και τις μεγάλες καταστροφές που δημιούργησαν οι πυρκαγιές του 1998 και 2000 ποιες ευθύνες αποδόθηκαν; Ποιοι Υπουργοί και Αρχηγοί παραιτήθηκαν; Οι σημερινοί κυβερνώντες τι έλεγαν τότε περί ευθυνών και τι αναμασάνε τώρα;
Άκρατος λαϊκισμός λοιπόν κυριαρχεί στις δηλώσεις και στις πρακτικές και των μεν και των δε.
Όλοι ξέρουν τι πρόκειται να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Πάνω από όλα το γνωρίζουν όχι γιατί τους το υπενθυμίζουμε εμείς, αλλά επειδή ξέρουν ότι η πολική απαξίωσης που ακολουθούν στο συγκεκριμένο τομέα ένα μόνο αποτέλεσμα μπορεί να φέρει, την καταστροφή που πρόσφατα ζήσαμε.
Για καθαρά ιστορικούς λόγους να θυμίσουμε ότι με την παράσταση διαμαρτυρίας στις 27/7/2006 που έγινε από την Ε.Α.Κ.Π. σε συνεργασία με εκπροσώπους άλλων μαζικών συνδικαλιστικών φορέων και τα στοιχεία τα οποία παραδώσαμε στον Υπουργό Δημόσιας Τάξης προειδοποιούσαμε ότι είναι θέμα χρόνου και αναπόφευκτο να συμβούν τέτοιου είδους καταστροφές λόγω της τραγικής κατάστασης που έχει περιέλθει το Πυροσβεστικό Σώμα σε συνδυασμό με την υπολειτουργία της Δασικής Υπηρεσίας.
Το ίδιο είχαμε κάνει και πέρυσι το καλοκαίρι πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου προς τον τότε υφυπουργό Δημόσιας Τάξης κ. Μαρκογιαννάκη (βλέπε το άρθρο «Το χρονικό μίας κινητοποίησης » στο 1ο τεύχος της «Φωνής του Πυροσβέστη»), απλώς πέρυσι δεν υπήρξαν οι αντίστοιχες καιρικές συνθήκες για να εκδηλωθούν τέτοιου είδους συμβάντα, γεγονός που το εκμεταλλεύτηκε η κυβέρνηση για να το παρουσιάσει σαν αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της Δασοπροστασίας και όχι μόνο.
Ειδικά οι περιοχές που επλήγησαν όπως παρουσιάζαμε και στα στατιστικά στοιχεία που παραδώσαμε στο Υ.Δ.Τ. αντιμετώπιζαν σοβαρότατο πρόβλημα έλλειψης προσωπικού.
Έχει αλήθεια να μας δώσει μία απάντηση ο κύριος Υπουργός πως γίνεται για το αυτονόητο να μην παίρνονται προληπτικά μέτρα;
Να μας απαντήσει γιατί δεν ανταποκρίνονταν στην έκκληση μας να μας δεχτεί για να του παραθέσουμε τα στοιχεία που είχαμε και τις εκτιμήσεις μας για το πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα;
Θα του ήταν εύκολο να πει τώρα προς τους πολίτες των περιοχών που καταστράφηκαν ότι είχε ενημερωθεί έστω και παρά την θέληση του για την τραγική κατάσταση από άποψη πυρασφάλειας των περιοχών τους, καθώς και ότι είχε προειδοποιηθεί για τον άμεσο κίνδυνο που αντιμετώπιζαν.
Να του θυμίσουμε κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα σε σχέση με τις περιοχές αυτές:
Ο Νομός Λακωνίας και ειδικότερα στην περιοχή όπου εκδηλώθηκε η μεγάλη πυρκαγιά.
· Η Π.Υ. Αερόπολης από 25 θέσεις που προβλέπονται σε μάχιμους οι 16 είναι κενές !!
· Η Π.Υ. Γυθείου από 30 θέσεις που προβλέπονται σε μάχιμουςοι 10 είναι κενές !!
· Το Π.Κ. Νεάπολης από 17 που προβλέπονται σε μάχιμους οι 14 είναι κενές !!
· Η Π.Υ. Σπάρτης με τόση περιοχή ευθύνης παραμένει ακόμη μέχρι σήμερα σταθμός Γ΄ τάξης με 30 πυροσβέστες μάχιμο προσωπικό.
Ο Νομός Χαλκιδικής
Η Π.Υ. Ιερισσσού από 25 θέσεις που προβλέπονται σε μάχιμο προσωπικό οι 20 είναι κενές. Οι 10 πυροσβέστες που έχουν τοποθετηθεί στην Υπηρεσία με απόσπαση για την αντιπυρική περίοδο πέραν ότι δεν καλύπτουν τα κενά και τις πραγματικές ανάγκες δείχνει ότι το πρόβλημα δεν πρόκειται να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά με προσλήψεις αφού δεν προβλέφθηκαν στον νέο διαγωνισμό των 550.
Η Π.Υ. Πολυγύρου από 30 θέσεις που προβλέπονται σε μάχιμο προσωπικό οι 8 είναι κενές.
Πέραν του γεγονότος ότι ως κεντρική υπηρεσία του Νομού είναι ακόμη Γ τάξης αντί να είναι Α΄ ή έστω Β΄ τάξης.
· Το Π.Κ Κασσάνδρας από τις 17 θέσεις, κενές είναι οι 4.
· Το Π.Κ. Μαρμαρά από τις 17 θέσεις, κενές είναι οι 6.
· Το Π.Κ. Αρναίας από τις 17 θέσεις, κενές είναι οι 4.
Όταν λοιπόν οι υπηρεσίες του Σώματος βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση σε ποιο επίπεδο θα αντιμετωπίσουν έγκαιρα και σωστά ένα συμβάν πριν πάρει διαστάσεις;
Στον πρώτο χρόνο εκδήλωσης του με βάρδιες που λειτουργούν με 2 και 3 άτομα ή όταν θα κληθούν οι πρώτες ισχνές ενισχύσεις από τις κεντρικές υπηρεσίες που λειτουργούν με βάρδιες 4 ή 5 ατόμων;
Πάντως ένα είναι σίγουρο ότι μετά από 3 και πλέον ώρες όσες δυνάμεις και να καταφθάσουν με τέτοια καιρικά φαινόμενα η υπόθεση έχει χαθεί.
Να θυμίσουμε στον κύριο Υπουργό ότι είναι εντελώς μάταιο και άκρως υποκριτικό όταν δεν υπάρχουν οι απαραίτητες δυνάμεις που πρέπει να αντιμετωπίσουν στον πρώτο χρόνο την πυρκαγιά να στέλνονται εκ των υστέρων από όλες τις περιοχές της χώρας ενισχύσεις στις δύο πληγείσες περιοχές για να φυλάξουν τα αποκαΐδια.
Όπως επίσης είναι άκρως επικίνδυνο και εγκληματικό και δεν τιμά ούτε την φυσική ούτε την πολιτική ηγεσία οι ενισχύσεις που στέλνονται από το ένα άκρο της Ελλάδας στο άλλο, όπως αυτές που στάλθηκαν από τις Περιφερειακές Διοικήσεις Ηπείρου, Θεσσαλίας και Στερεάς στην Μάνη μετά από 8 μέχρι και 12 ώρες συνεχόμενου ολονύκτιου ταξιδιού να καλούνται τα πληρώματα να επέμβουν και να μένουν χωρίς ξεκούραση μέσα στα αποκαΐδια επί 24 και 48 ώρες.
Ότι είναι άκρως υποκριτικό να στέλνονται ευχαριστήρια σε όλους αυτούς τους Πυροσβέστες που με προκλητικό τρόπο αδιαφόρησαν για την ασφάλεια τους και για τις ανάγκες του και τους υπέβαλαν σε τέτοιου είδους δοκιμασίες χάριν περισσότερο εντυπώσεων.
Σ’ αυτούς τους ανθρώπους που τους υποχρέωσαν να δουλεύουν ακατάπαυστα 30ωρα, 48ωρα μέχρι και 72 και πλέον ώρες χωρίς αλλαγή εκθέτοντας συνειδητά σε κίνδυνο την ζωή τους.
Είμαστε σίγουροι πάντως ότι και μετά από αυτή την καταστροφή δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε. Δεν πρόκειται να αλλάξει εάν δεν πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους οι ίδιοι εργαζόμενοι στον κλάδο μας για να αναπτύξουν αγώνες με στόχο την άμεση και ριζική αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το Π.Σ.
Εάν δεν καταφέρουν να καλέσουν σε κοινή συστράτευση για τον σκοπό αυτό όλους τους μαζικούς κοινωνικούς φορείς της χώρας μας.
Γιατί αποδεικνύεται περίτρανα ότι ο αγώνας ο
δικός μας για ένα καλύτερο Π.Σ. αφορά άμεσα την προστασία της ζωής και της περιουσίας του Ελληνικού Λαού.
Αυτό επιχείρησε να κάνει η Ε.Α.Κ.Π. με την παράσταση διαμαρτυρίας και κάλεσε συνδικαλιστικούς φορείς άλλων κλάδων και το κατάφερε.
Αυτό έδειξε να φοβάται και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και αρνήθηκε να δεχτεί την κοινή αντιπροσωπεία, με τους άλλους συνδικαλιστές, παρά δέχτηκε μόνο τους εκπροσώπους της Ε.Α.Κ.Π.
Να ποια προτεραιότητα μπαίνει άμεσα για όλους τους πυροσβέστες:
Το ξεπέρασμα των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών και των συνοδοιπόρων τους ΔΑΚΥΠΣ και ΠΑΣΚ Π. που έχουν μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάσταση, γιατί ποτέ δεν αντέδρασαν ουσιαστικά στις αντιλαϊκές και καταστροφικές πολιτικές επιλογές για τον τόπο και τα δικαιώματα μας.
Σκεφτείτε μόνο συνάδελφοι πόσα πράγματα θα είχαμε γλιτώσει εμείς από τα δικαιώματα μας και ο Ελληνικός λαός από τον πλούτο που παράγει εάν από τότε η φωνή Αγωνίας της Κ.Ε.Π. εισακουγόταν και παλεύαμε για μία άλλη πολιτική στον κλάδο μας.
Το κείμενο ντοκουμέντο που εξέδωσε η Κ.Ε.Π. στις 5/11/1997 δεν αποτελεί προφητεία ούτε χρησμό μέντιουμ απλά είναι καταγραφή απλών και ξεκάθαρων σκέψεων και θέσεων με βάση την πραγματικότητα που υπήρχε τότε και πολλοί από εμάς δεν θέλαμε να την δούμε έτσι όπως ήταν αλλά έτσι όπως μας την παρουσίαζαν.
Το σχετικό 4σέλιδο έγγραφο λόγω έλλειψης χώρου δεν ήταν δυνατόν να δημοσιευθεί, υπάρχει όμως για όποιον το αναζητήσει στην ιστοσελίδα της Ε.Α.Κ.Π. στην ανακοίνωση της 7/9/2006.
